علیرضا نظریان - دانشجوی گروه تخصصی مدیریت میحط زیست- اقتصاد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
زهرا عابدی - استادیار، گروه مدیریت محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (مسوول مکاتبات)
امیر اشکان نصیری پور - دانشیار، گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده علوم و فناوری های پزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
علیرضا حاجی سید میرزا حسینی - استادیار، گروه تخصصی مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

زمینه و هدف: مقاله حاضر با هدف بررسی پژوهش های علمی مرتبط با آلودگی هوا و مرگ های ناشی از ویروس کرونا و هزینه های ناشی از مرگ زودرس افراد و سال های از دست رفته عمر می باشد. روش بررسی: روش پژوهش حاضر مطالعه مروری است. جامعه آماری پژوهش تمام مطالعات انجام شده موجود در پایگاه های علمی بین المللی و ملی بر اساس شاخص (DALY)  و رابطه آن با ذرات آلاینده با تاکید بر آلاینده ذرات معلق با قطر ۵/۲ میکرون (PM۲.۵) ، همچنین میزان اثرگذاری آلودگی هوا بر ویروس COVID-۱۹ و میزان تمایل به پرداخت (WTP) آنها در ایران و جهان است. یافته های پژوهش با استفاده از تکنیک کدگذاری بر اساس کلید واژه های آلودگی هوا، ارزش گذاری مشروط، سال های عمر از دست رفته (DALY) و COVID-۱۹ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بررسی مطالعات بار بیماری های محیطی نشان دهنده سهم عوامل خطرزای محیطی از جمله PM۲.۵ هوای آزاد بر حسب شاخص تعداد سال های از دست رفته به واسطه مرگ یا ناتوانی (DALY ) بوده است. همچنین بیشتر مطالعات در مورد تحلیل های آماری بر غلظت اندازه گیری شده برای آلاینده PM۲.۵ و داده های ابتلا و مرگ ناشی از COVID-۱۹ در کشورهای مختلف می باشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعات نشان دهنده همبستگی قوی و معنادار بین غلظت آلاینده PM۲.۵ و نرخ ابتلا و مرگ ناشی از ویروس کرونا است. این امر نشان می دهد که با کنترل غلظت آلاینده های می شود نرخ ابتلا و مرگ ناشی از ویروس کرونا را کاهش داد.

روش ارزش گذاری مشروط, سال های عمر از دست رفته, ویروس کرونا, آلودگی هوا