امیر جوینده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،گروه معماری، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی جهاد دانشگاهی کرمانشاه،کرمانشاه، ایران
مهنوش اقتداری - مدرس دانشگاه، گروه معماری، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی جهاد دانشگاهی کرمانشاه،کرمانشاه، ایران

یکی از اصول معماری پایدار، کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها است،دریک تقسیم بندی کلی ، میتوان انرژی را به دو گروه عمده تقسیم کرد، انرژی تجدید پذیر و انرژی تجدیدناپذیر. انرژی تجدیدپذیر انرژی هایی هستند که تمام نمی شوند و استفاده از آنها تهدیدی برای کره زمین به همراه ندارد، از این رو کاربرد آنها در ساختمان یکی از مهمترین نیازهایی است که امروزه مطرح می شود. اما چگونه معماری می تواند گامی در جهت صرفه جویی در مصرف انرژی فسیلی و جبران عواملی از قبیل عوارض مصرف منابع فسیلی و خطراتی چون گرم شدن کره زمین،کاهش منابع محیطی، آلودگی زیست محیطی که سلامت کره زمین را به خطر انداخته است بردارد ؟ بهره گیری از انرژی های تجدید پذیر مانند انرژی خورشیدی در ساختمان، موجب صرفه جویی در مصرف سوخت های فسیلی و تجدید ناپذیر می شوند. موقعیت جغرافیایی کشور ایران موجب شده است که منبع بزرگی از انرژی خورشیدی در اختیار داشته باشد. این منبع انرژی تجدیدپذیر، رایگان و با محیط زیست سازگار است. در این پژوهش از روش های تحقیق توصیفی _ تحلیلی استفاده شده است و در آن نمونه هایی از کاربردها و سامانه های انرژی خورشیدی توضیح داده شده است.

انرژی خورشیدی، سلول خورشیدی، کاهش مصرف سوخت فسیلی، سامانه فعال، سامانه غیرفعال