مقایسه ی روشهای بارورسازی ابرها در ایران به کمک تصمیم گیری چند معیاره

با توجه به تقسیم بندی اقلیمی ایران به خشک و نیمه خشک و رخداد خشکسالی های متعدد در سالیان اخیر، لزوم استفاده از راهکارهایی جهت مقابله با کم آبی، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. از جمله مهمترین این راهکارها، استفاده از فناوری بارورسازی ابرها میباشد که نسبت به روشهای دیگر استحصال آب شیرین، می تواند آسان تر و کم هزینه تر باشد. اما در این بین، نکته ی حائز اهمیت، انتخاب روش بهینه جهت انجام این مهم میباشد. امروزه روشهای زیادی جهت بارور نمودن ابرها در دنیا مورد استفاده قرار میگیرد که به عنوان نمونه میتوان به بارورسازی با بهره گیری از یدید نقره، یخ خشک، پروپان مایع، نیتروژن مایع و .... اشاره نمود. در این مقاله، با بررسی دقیق این روش ها و استفاده از شیوه های تصمیم گیری چند معیارهMCDM) روش بهینه ی بارورسازی ابرها با توجه به معیارهای در نظر گرفته شده، مشخص می گردد معیارهای در نظر گرفته شده با توجه به مطالعه ی سایر تحقیقات در این زمینه عبارتند از: میزان هزینه ی بارورسازی، درصد بارورسازی، فاصله ی زمانی بارورسازی تا بارش، خطرات زیست محیطی، پیچیدگی کار و محدودیتهای تزریق در ابر. در این مطالعه با به کارگیری چهار روش مهم (جمع وزنی ساده، برنامه ریزی سازشی، تاپسیس و عملگر میانگین وزنی مرتب) و به کمک نظرات دانشمندان بین المللی گزینه های مختلف بارورسازی ابرها در ایران اولویت بندی و در نهایت، گزینه ی مناسب توصیه میشود که با محاسبات انجام گرفته استفاده از یخ خشک در اولویت کار قرار میگیرد.

Keywords:

بارورسازی ابرها , تصمیم گیری چند معیاره , ایران