زهره نجفی اصل - عضو هیات علمی گروه توسعه و سیاست گذاری اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران

در این تحقیق بنا است دلایل غیراقتصادی موثر بر عدم تمایل به فرزندآوری (بی فرزندی و کم فرزندی) زنان مورد بررسی قرار گیرد. اهمیت فرزند اوری در این دوران که جامعه ایرانی با کاهش جمعیت جوان روبرو است ، فراوان است. عمده تحقیق ها عامل اقتصادی را به عنوان عامل مهم و اساسی کاهش فرزند اوری مطرح کرده اند ولی صرفا عامل اقتصادی در این خصوص تعیین کننده نیست. بدین منظور با روش کیفی و با استفاده از تکنیک مصاحبه، به باشگاه های ورزشی زنانه ۱۹ محله در منطقه یک تهران مراجعه شد و با ۴۳ زن بین سنین ۲۵-۴۵ سال با تجربه ازدواج که تمایل به مشارکت داشتند، تا جایی که اشباع نظری حادث شد، مصاحبه صورت گرفت. خصیصه های رو انشناختی (ترس های فردی، تمایلات فردی) و خصیصه های اجتماعی و فرهنگی جدید به عنوان علل اصلی (مقولات اصلی) عدم تمایل فرزندگذاری شناسایی شدند. کاهش منافع احساسی فرزند ناشی از تغییرات ارزشی می تواند دلیلی بر این امر باشد که زوجین برای کسب لذت و اوقات فراغت جایگزین های دیگری غیر از فرزند داشته باشند و عدم اطمینان به تداوم زندگی زناشویی آنها را ترغیب می کند که کمتر به فرزند و بیشتر به تحصیلات و شغل در خور بیاندیشند.

عوامل غیراقتصادی, فرزندآوری, زنان, روش کیفی, تهران