میقات حبیبیان - دانشجوی دکتری برنامه ریزی حملونقل، دانشگاه صنعتی شریف

در برنامهریزی سنتی حملونقل، غالبا تصمیمات در راستای بهبود وضعیت حملونقل با اتومبیل گرفته میشود. امروزه مفهومی تحت عنوان برنامهریزی جامع حملونقل، ناظر بر تلفیق مساله برنامهریزی حملونقل با اقدامات مدیریت تقاضای حملونقل مطرح میباشد. برای گذر از سیطرهمفهومی و امکان ورود به مقوله پیاده سازی برنامهریزی جامع حملونقل، نیاز به شناسایی عوامل اختلاف این دو نگرش در برنامهریزی است. دراین مقاله به ریشههای مساله اتومبیل محوری در برنامهریزی سنتی حملونقل اشاره شده و بر اساس دلایل اولویت یافتن اتومبیل در این نوع برنامه ریزی، به راهکارهای مقابله با آن با معرفی برنامه ریزیجامع حمل و نقل گردیده است.

برنامهریزی حملونقل، توسعه اتومبیل محور، مدیریت تقاضای حملونقل