مجتبی حاجی زاده - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.
محسن جاجرمی زاده - استادیار، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور شیراز، شیراز، ایران.
علی محتشمی - دانشیار، گروه مدیریت صنعتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

مدیریت منابع انسانی سبز، یک فلسفه جدید مدیریتی مبتنی بر جنبش سبز در ارتباط با حفاظت از محیط اطرافمان و الگویی است که در آن، مفهوم سبز در حوزه مدیریت منابع انسانی به کار برده می شود. پژوهش حاضر، با هدف شناسایی و رتبه بندی پیشایندهای مدیریت منابع انسانی سبز انجام شد. روش این پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی است و جامعه آماری نیز شامل تعداد بیست نفر از استادان دانشگاه علوم پزشکی شیراز بودند. در این راستا پرسشنامه مقایسات زوجی، تدوین و بین خبرگان پژوهش توزیع و پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار Expert Choice و تکنیک AHP و تکنیک دلفی فازی به رتبه بندی پیشایندها پرداخته شد. یافته ها نشان داد عوامل سازمانی با وزن ابعاد ۶۲۷/۰ در رتبه ۱ قرار گرفت و از بین مولفه های آن نیز کیفیت منابع انسانی با وزن ۳۵۹/۰ در رتبه اول مولفه ها قرار گرفت. عوامل تکنولوژیکی نیز با وزن ابعاد ۲۸۹/۰ در رتبه دوم قرار گرفت و مولفه مزیت نیز در رتبه یک قرار گرفت. از نظر عوامل محیطی با وزن ابعاد ۰۸۴/۰ با رتبه ابعاد ۳ به دست آمد که از بین مولفه های آن حمایت های دولتی با وزن ۳۳۶/۰ در رتبه یک قرار گرفت. نتایج کلی حاکی از آن بود که عامل سازمانی از نظر میزان اهمیت، در رتبه اول، عامل تکنولوژی در رتبه دوم و عامل محیطی با وزن در رتبه سوم قرار گرفتند.

مدیریت منابع انسانی سبز, عامل سازمانی, تکنولوژی, عامل محیطی, تحلیل سلسله مراتبی