محمد رضا حامی کوچه باغی - گروه آبیاری و آبادانی- پردیس کشاورزی و منابع طبیعی- دانشگاه تهران- کرج- ایران
تیمور سهرابی* - استاد، گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
آرزو نازی قمشلو - استادیار، گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.

در مناطقی که بارندگی سالانه آن­ها کمتر از نیاز آبی گیاهان است الزام به فراهم نمودن آب برای گیاه به­منظور رشد مناسب و بدون تنش وجود دارد. یکی از روش­هایی که کمترین صدمه را به محیط­زیست وارد می­آورد استفاده از تکنیک­های استحصال آب باران است. شبیه­سازی یک سیستم استحصال آب تا به­حال مورد غفلت قرار گرفته است و این کار جزو معدود کارها در این زمینه است. سیستم کجاوه یک سیستم استحصال آب باران در محل است که قابل استفاده در مناطق با شیب بسیار کم بوده و به­صورت مکانیزه برای کشت­های سالانه قابل اجرا است. به­منظور بررسی کارکرد سیستم استحصال آب باران، شبیه­سازی کامپیوتری انجام گرفت. اصلی­ترین بخش این شبیه­سازی، تخمین نفوذ باران در سطوح شیب­دار است. در این تحقیق یک روش مفهومی- تجربی برای تخمین نفوذ باران در سطوح شیب­دار و یافتن ساختاری با ابعاد هندسی مناسب جهت استحصال آب باران استفاده گردیده است. نتایج حاصل از شبیه­سازی تهیه شده با استفاده از این روش، با داده های آزمایش مقایسه گردید و پس از کالیبره نمودن شبیه­سازی، از آن برای بررسی ساختار­هایی با شیب­ مختلف دیواره­، استفاده شد. نتایج بیانگر وجود یک شیب بهینه است که در آن حداکثر توان سیستم کجاوه برای متمرکز نمودن آب اتفاق می­افتد. برای خاک با باف شن- لم، ساختمان خاک­دانه­ای، شدت بارش ۴۹/۱۱ سانتی­متر در ساعت، مدت بارندگی به طول ۱۰ دقیقه و در شرایط ایجاد ساختار در این تحقیق، ساختاری با قاعده مربع بطول۵۰ سانتی­متر و عمق حفره ۱۰ سانتی متر (شیب دیواره در حدود ۲۲ درجه)، بیشترین کارآیی در متمرکز نمودن آب را از خود نشان داد.

نفوذ, کجاوه, باران, شیب, شبیه سازی