بهبود عملکرد سامانههای پیشبینی بارش جهانی در اقلیم های مختلف ایران با روش تصحیح اریبی نگاشت چندک
عنوان مقاله: بهبود عملکرد سامانههای پیشبینی بارش جهانی در اقلیم های مختلف ایران با روش تصحیح اریبی نگاشت چندک
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-51-9_010
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-51-9_010
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
ستاره امینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین
اصغر عزیزیان - استادیار گروه مهندسی آب/ دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
پیمان دانش کار آراسته - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
خلاصه مقاله:
ستاره امینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین
اصغر عزیزیان - استادیار گروه مهندسی آب/ دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
پیمان دانش کار آراسته - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
از آنجائی که بارش به عنوان یکی از اجزاء اصلی مطالعات هشدار سیل، خشکسالی و منابع آب بهشمار میآید، پیشبینی کمی آن از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. گسترش و پیشرفت روزافزون محاسبات رایانهای و فناوریهای ماهوارهای و سنجش از دور در سال های اخیر منجر به توسعه مدل های پیشبینی هواشناسی متعددی شده است که از مهمترین آنها میتوان به پایگاه اطلاعاتی TIGGE اشاره نمود که در برگیرنده تعدادی زیادی از مدل های پیشبینی قدرتمند است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی عملکرد تمامی مدلهای عددی قابل دسترس در پایگاه مذکور جهت پیشبینی بارش روزانه در ۳۸ ایستگاه سینوپتیک کشور ایران که در اقلیمهای مختلف واقع شدهاند، به انجام رسیده است. همچنین بررسی اثر تصحیح اریبی به روش نگاشت چندک (QM) بر عملکرد مدلهای پیشبینی بارش از دیگر اهداف اصلی این تحقیق بهشمار میآید. نتایج بدست آمده نشان داد که عمده مدل های پیشبینی در اقلیمهای مرطوب، نیمه مرطوب، مدیترانهای و خشک (که بیشتر مناطق جنوب غربی تا شمال غربی و شمال شرقی کشور را شامل میشوند) دارای بیشترین میزان همبستگی با دادههای زمینی هستند ولی که در اقلیمهای نیمه خشک و خیلی خشک مقدار شاخص CC به مراتب کمتر است. مقدار شاخصهای آماری CC و RMSE بدست آمده از دو مرکز ECMWF و METEO در اکثر مناطق کشور به ترتیب بالای ۶/۰ و کمتر از ۴ میلیمتر در روز است و این در حالی است که دو مدل CMA و CPTEC از کارایی چندان مناسبی برخوردار نمیباشند. همچنین ارزیابی مقادیر بارش تصحیح شده با روش QM بیانگر بهبود چشمگیر شاخصهای آماری بدست آمده از بسیاری از مراکز پیشبینی است. طبق محاسبات صورت گرفته، مقدار شاخص CC در اقلیمهای خیلی خشک، خشک و مدیترانهای به طور متوسط افزایشی در حدود ۲۰ درصد دارد. نکته مهم دیگر آنکه با حذف اریب از دادهها عملکرد مدل های عددی هواشناسی در پیشبینی مقادیر کم و بالای بارش بهبود یافته و همین مسئله قابلیت کاربرد سامانههای پیشبینی بارش در سیستمهای هشدار سیل و مدیریت منابع آب را بیش از پیش افزایش میدهد.
کلمات کلیدی: باران, سنجش از دور, پیش بینی, مدلهای هواشناسی, سیلاب
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1663264/