تولید خاکپوشهای آلی و معدنی نوترکیب و ارزیابی تاثیرات آن ها بر ویژگیهای رطوبتی خاکهای فرسایشپذیر
عنوان مقاله: تولید خاکپوشهای آلی و معدنی نوترکیب و ارزیابی تاثیرات آن ها بر ویژگیهای رطوبتی خاکهای فرسایشپذیر
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-51-8_012
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-51-8_012
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
الهام ریزه بندی - گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
عطااله خادم الرسول - استادیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
مهدی تقوی زاهد کلائی - گروه شیمی- دانشکده علوم- دانشگاه شهید چمران اهواز- اهواز- ایران
خلاصه مقاله:
الهام ریزه بندی - گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
عطااله خادم الرسول - استادیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
مهدی تقوی زاهد کلائی - گروه شیمی- دانشکده علوم- دانشگاه شهید چمران اهواز- اهواز- ایران
کاهش رطوبت خاک یکی از مهمترین عوامل وقوع فرسایش بادی و پدیدهی گردوغبار است. استفاده از خاکپوشها راهکاری مناسب برای حفظ و افزایش ظرفیت نگهداشت رطوبت در خاک است. این پژوهش با هدف ارزیابی اثرات خاکپوشهای سنتزی آلی و معدنی نوترکیب بر ظرفیت نگهداشت رطوبت در مکشهای ۳۳۰، ۱۰۰۰، ۳۰۰۰، ۵۰۰۰ و ۱۵۰۰۰ سانتیمتر در خاکهای حساس به فرسایش با بافت سیلت لوم پایهریزی شد. در این پژوهش تاثیرات ۳ نوع خاکپوش نوترکیب مشتمل بر خاکپوش آلی (O) ترکیب زغال زیستی باگاس نیشکر، صمغ عربی و ژلاتین در سه سطح، خاکپوش آلی- معدنی (M) MNF در سه سطح ۱، ۳ و ۵ درصد و خاکپوش هیدروژل تقویت شده با نانوسیلیس (H) در سه سطح ۱، ۳ و ۵ درصد بهصورت مخلوط با خاک در پلاتهایی با ابعاد ۵×۳۰×۵۰ سانتیمتر در رطوبت ۷۵ درصد ظرفیت زراعی در دو دورهی انکوباسیون ۲ و ۴ ماهه بر روی ویژگیهای رطوبتی خاک ارزیابی شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل، در قالب طرح کامل تصادفی و ۳ تکرار اجرا گردید. با افزایش سطوح کاربردی تمامی تیمارها در دو دورهی زمانی دو و چهار ماهه، میزان نگهداشت رطوبت خاک در مکشهای مذکور بهصورت معنیداری افزایش (p <۰.۰۱) یافت. همچنین افزودن تیمارها به خاک موجب افزایش معنیدار کربن آلی و ایجاد پیوندهای آلی-معدنی منجر به پایداری خاکدانهها شد. بیشترین مقدار کربن آلی خاک و پایداری خاکدانه به تیمار خاکپوش آلی که ترکیبی از زغال زیستی، صمغ عربی و ژلاتین است تعلق دارد. در سطوح بالای خاکپوشهای هیدروژل تقویت شده با نانوسیلیس و MNF نیز برای دورهی زمانی دو ماهه افزایش پایداری خاکدانهای مشاهده شد. همچنین نتایج تجزیهی حرارتی خاکپوشهای سنتزی، مقاومت حرارتی بالای آنها را تایید مینماید. بالا بودن مقاومت حرارتی از جمله آیتمهای مثبت خاکپوشهای تولید شده است زیرا نشان میدهد که در صورت کاربرد در عرصهی فرسایشی، از ماندگاری بالایی برخوردار هستند. در مجموع افزودن خاکپوشهای سنتزی آلی و معدنی راهکاری موثر در راستای تحقق اهداف مدیریت پایدار منابع خاک است.
کلمات کلیدی: خاکپوشهای آلی و معدنی, فرسایش بادی, نگهداشت رطوبتی, آنالیز حرارتی, خصوصیات مورفولوژیکی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1663282/