بررسی تنش شوری و خشکی بر کاهش جذب آب گیاه تحت شرایط تنش همزمان
عنوان مقاله: بررسی تنش شوری و خشکی بر کاهش جذب آب گیاه تحت شرایط تنش همزمان
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-51-7_009
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-51-7_009
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
ابوذر بذرافشان - Department of Soil Science- Faculty of Agricultural Engineering and Technology-College of Agricultural and Natural Resources- University of Tehran- Karaj- Iran
مهدی شرفا - Department of Soil Science- Faculty of Agricultural Engineering and Technology-College of Agricultural and Natural Resources- University of Tehran- Karaj- Iran
محمدحسین محمدی - Department of Soil Science- Faculty of Agricultural Engineering and Technology-College of Agricultural and Natural Resources- University of Tehran- Karaj- Iran
علی اصغر ذوالفقاری - Department of Desert Science- Faculty of Desert Studies- University of Semnan- Semnan- Iran
خلاصه مقاله:
ابوذر بذرافشان - Department of Soil Science- Faculty of Agricultural Engineering and Technology-College of Agricultural and Natural Resources- University of Tehran- Karaj- Iran
مهدی شرفا - Department of Soil Science- Faculty of Agricultural Engineering and Technology-College of Agricultural and Natural Resources- University of Tehran- Karaj- Iran
محمدحسین محمدی - Department of Soil Science- Faculty of Agricultural Engineering and Technology-College of Agricultural and Natural Resources- University of Tehran- Karaj- Iran
علی اصغر ذوالفقاری - Department of Desert Science- Faculty of Desert Studies- University of Semnan- Semnan- Iran
این تحقیق بهمنظور بررسی تاثیر تنشهای شوری و خشکی بر میزان کاهش جذب آب توسط گیاه ذرت انجام شد. بهمنظور اعمال این تنشها، گلدانها به دو قسمت تنش شوری و خشکی تقسیم شدند. آزمایشهای گلخانهای در دو فصل بهار و پاییز در گلخانه بهصورت طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در سال ۱۳۹۶ انجام شدند. گلدانها به دو قسمت شامل تنشهای شوری و خشکی تقسیم شدند. جذب آب گیاه بهصورت روزانه در قسمت شوری گلدان تحت پتانسیل ماتریک ۱۰۰ سانتیمتر در سطوح شوری مختلف آب آبیاری (۰، ۷/۱، ۳۶/۳، ۳۳/۶ و ۳۵/۸ دسیزیمنس بر متر) اندازهگیری شد. پتانسیل اسمزی در گلدانها بعد از شروع اعمال تیمار ثابت نگه داشته شد. پتانسیلهای ماتریک و اسمزی بر اساس جذب آب برابر ریشهها در قسمت شوری و خشکی گلدانها کمیسازی شدند. در بهار، نسبت پتانسیل ماتریک به اسمزی در تیمارهای خشکی D۱، D۲، D۳، D۴ و تیمارهای شوری S۱، S۲،S۳، S۴ متناظر برابر با ۲۸/۰، ۵/۰، ۴۷/۰ و ۴۶/۰بود. در پاییز، این نسبتها در تیمارهای خشکی D۱، D۲، D۳، D۴ و تیمارهای شوری S۱، S۲،S۳، S۴ متناظر به ترتیب ۲۵/۰، ۳۲/۰، ۳۲/۰ و ۳۳/۰ بودند. کاهش جذب آب با یک واحد کاهش پتانسیل ماتریک بیشتر از یک واحد کاهش پتانسیل اسمزی بود. پتانسیل اسمزی اثر بیشتری بر کاهش جرم ریشه تحت شرایط مصرف آب برابر داشت. این نتایج نشان داد فرضیه جمعپذیر یا ضربپذیر بودن پتانسیلهای ماتریک و اسمزی صحیح نمیباشد. نتایج این مطالعه جهت مدیریت دقیق آب آبیاری تحت تنشهای شوری و خشکی میتواند استفاده شود.
کلمات کلیدی: osmotic potential, Matric potential, water uptake, root system, maize
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1663305/