تاثیر کم آبیاری و سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد و بهره وری آب گندم (مطالعه موردی: خرم آباد)
عنوان مقاله: تاثیر کم آبیاری و سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد و بهره وری آب گندم (مطالعه موردی: خرم آباد)
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-51-6_007
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-51-6_007
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه علیزاده - Student of Drainage Irrigation Department of Water Engineering, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Khorramabad.
علی حیدر نصرالهی - Lorestan University - Assistant Professor of Water Engineering, Faculty of Agriculture and Natural Resources
مهری سعیدی نیا - Lorestan University - Assistant Professor of Water Engineering, Faculty of Agriculture and Natural Resources
مجید شریفی پور - Lorestan University - Assistant Professor of Water Engineering, Faculty of Agriculture and Natural Resources
خلاصه مقاله:
فاطمه علیزاده - Student of Drainage Irrigation Department of Water Engineering, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Khorramabad.
علی حیدر نصرالهی - Lorestan University - Assistant Professor of Water Engineering, Faculty of Agriculture and Natural Resources
مهری سعیدی نیا - Lorestan University - Assistant Professor of Water Engineering, Faculty of Agriculture and Natural Resources
مجید شریفی پور - Lorestan University - Assistant Professor of Water Engineering, Faculty of Agriculture and Natural Resources
با توجه به اهمیت مدیریت آبیاری و استفاده بهینه کود در هر منطقه، بهمنظور بررسی تاثیر کمآبیاری و سطوح مختلف کود بر عملکرد و بهرهوری آب گندم پائیزه رقم چمران دو در خرمآباد، یک طرح فاکتوریل با پایه بلوکهای کامل تصادفی شامل ۲۷ پلات: سه سطح آبیاری (۱۰۰ درصد نیاز آبی (I۱۰۰)، ۷۵ درصد نیاز آبی (I۷۵) و۵۰ درصد نیاز آبی (I۵۰))، سه سطح کودی (۱۰۰ (N۱۰۰)، ۱۵۰ (N۱۵۰) و ۲۰۰ (N۲۰۰) کیلوگرم در هکتار) و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه لرستان انجام شد. در این پژوهش میزان عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، طول سنبله، ارتفاع بوته، بهرهوری آب آبیاری (عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک)، بهرهوری آب باران (عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک) بررسی شد. نتایج نشان داد، بیشترین مقدار صفات مختلف در تیمار I۱۰۰N۲۰۰ حاصل شد بهطوری که میزان عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک بهترتیب ۴۱/۳۴۰۷ و ۵۱/۱۱۰۹۷ کیلوگرم در هکتار بهدست آمد. همچنین کمترین مقادیر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در تیمار I۵۰N۱۰۰ با ۶۵/۴۵ و ۶/۳۲ درصد کاهش عملکرد نسبت به شرایط آبیاری کامل مشاهده شد. اثر متقابل تنش آبی و نیتروژن نشان داد که در همهی تیمارهای آبیاری با افزایش میزان کود نیتروژن تا سطح ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد، اثر متقابل تیمارهای آبیاری و کود نیتروژن بر بهرهوری آب آبیاری بر پایهی عملکرد دانه و بهرهوری بارش هم بر پایهی عملکرد بیولوژیک و هم بر پایهی عملکرد دانه در سطح یک درصد معنیدار است. تیمار I۵۰N۲۰۰ با ۲۴/۳ کیلوگرم بر متر مکعب بر پایهی عملکرد دانه و ۷۸/۱۰ کیلوگرم بر متر مکعب بر پایهی عملکرد بیولوژیک بیشترین بهرهوری آب آبیاری را داشت.
کلمات کلیدی: Grain yield, Chamran ۲, Water Productivity, Biological yield
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1663327/