اثر تغییر اقلیم بر مناطق عمده تولید گندم دیم در ایران
عنوان مقاله: اثر تغییر اقلیم بر مناطق عمده تولید گندم دیم در ایران
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-50-6_001
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-50-6_001
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
مجتبی شکوهی - Ph.D Student of Agricultural Meteorology, Department of Water Engineering, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Iran.
سید حسین ثنائی نژاد - Associate Professor, Department of Water Engineering, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
محمد بنایان اول - Professor, Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
خلاصه مقاله:
مجتبی شکوهی - Ph.D Student of Agricultural Meteorology, Department of Water Engineering, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Iran.
سید حسین ثنائی نژاد - Associate Professor, Department of Water Engineering, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
محمد بنایان اول - Professor, Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
تغییر اقلیم به همراه گرمایش جهانی منتج به افزایش وقوع پدیدههای نامطلوب آب و هوایی شده که میتواند سبب کاهش عملکرد محصول شده و امنیت غذایی را به خطر اندازد. به منظور بررسی اثر تغییر اقلیم بر خطرپذیری مناطق تولید عمده گندم دیم از لحاظ قرارگیری در معرض خطر وقوع پدیدههای نامطلوب، از ۱۳ شاخص اقلیمی-کشاورزی که بر مبنای خروجی مجموعه مدلهای CMIP۵ و سناریوهای RCP۸.۵ و RCP۲.۶ است، استفاده شد. برای رقم زودرس و دیررس در پایان قرن، احتمال وقوع تنشهای حرارتی در مرحله گلدهی و پرشدن دانه افزایش خواهد یافت، بهگونهای که این تنشها به پدیده غالب در تمام مناطق تبدیل خواهند شد. در تمام مناطق و در دوره پایه، احتمال وقوع حداقل یک پدیده نامطلوب برای رقم زودرس و دیررس به ترتیب بیش از ۲۰ و ۹۰ درصد انتظار میرود و این احتمال در آینده برای رقم زودرس و دیررس به ترتیب به بیش از ۴۰ و ۹۴ درصد افزایش مییابد. احتمال وقوع همزمان تنش حرارتی و رطوبتی در مرحله گلدهی در آینده نسبت به دوره پایه، متناسب با کاهش تنش رطوبتی برای سناریوهای مختلف کاهش مییابد. در آینده مناطقی که با خطر وقوع حداقل دو پدیده نامطلوب مواجه هستند نسبت به مناطقی که با خطر وقوع حداقل یک پدیده مواجه هستند در کل افزایش بیشتری نسبت به دوره پایه خواهند داشت. با نزدیک شدن به پایان قرن، مناطق بیشتری در معرض خطر وقوع حداقل یک و دو پدیده نامطلوب قرار خواهند گرفت.
کلمات کلیدی: Agro-climatic indices, CMIP۵ models, Emission scenarios RCP, Food security
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1663543/