مهین دائی چین - دانش آموخته دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه رازی کرمانشاه

ماهیت حماسه چنین تداعی می کند که سرشار از خشونت و درگیری باشد و در آن، جایی برای اخلاق ستوده وجود نداشتهباشد، در حالی که شاهنامه فردوسی از چنین امری به دور است. فردوسی در شاهنامه در کنار وقایع جنگ و بیان داستان هایپهلوانی و اساطیری، مخاطبان را به اخلاقی ستوده رهنمون میکند که گفتار و کردارهای نیک از جمله این خصلت هایپسندیده است. فردوسی در لابه لای داستان های حماسی، مخاطبان را به داشتن اخلاق نیک دعوت میکند و تاثیرات آن رابر جامعه بیان میدارد، از نظر وی گفتار نیک دارای خصوصیتی از جمله دوری از دروغگویی و ریاکاری است. وی باگسترش عدل و داد در کنار نیکی کردن، کردار نیک را به درجه اعلی می رساند تا کتاب خود را چکیده ای از گفتار وکردار نیک قرار دهد و مخاطبان را به نیکوکرداری و نیکوگفتاری دعوت کند. این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی وبهره بردن از منابع کتابخانه ای با توصیف و تحلیل ابیات، به عنوان شاهد مثال از کتاب مذکور صورت گرفته و آن را بهعنوان آینه تمام نمای فرهنگ ایرانی مبنی بر گفتار و کردار نیک نشان داده ایم.

شاهنامه فردوسی، گفتار نیک ، کردار نیک