مریم بابایی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه رازی کرمانشاه

بهره گیری از بلاغت و استفاده از انواع تصاویر بلاغی، قدرت هنری شاعر یا نویسنده را مشخص می سازد و در این راستا،شعرا با کمک انواع صورخیال، مخاطبان را بیش از دیگران به سروده های خویش جذب می کنند. یکی از شاعرانی که دردوره بازگشت ادبی میزیسته و از اشعار خود به کمک صور خیال مخاطبان را به سروده های خویش تشویق نموده مجمراصفهانی است. وی با به کارگیری انواع بدیع لفظی، اشعار دلنشینی را سروده است که بررسی بدیع لفظی در زیربخش هایآن با عنوان سجع درخور توجه است. وی به کمک انواع سجع به سرودن اشعار زیبایی اقدام نموده که کاربرد سجع متوازیو متوازن در سطح کلمه از بسامد قابل توجهی برخوردار است. مجمر اصفهانی همچنین در بخش سجع در سطح کلام، باقرار دادن انواع سجع متوازی در کنار هم، آرایه ترصیع را به صورت هنری به کار برده که کاربرد این آرایه، موسیقی اشعاراو را گوشنواز نموده است. وی همچنین با قرار دادن اسجاع متوازن در مقابل هم، به کار بردن موازنه در اشعار خویشاقدام نموده تا مهارت خود در کاربرد انواع سجع و استفاده از بدیع لفظی را برای مخاطبان به اثبات برساند. در این تحقیق،ابتدا ضمن استخراج جامعه آماری و شواهد مثال از دیوان مجمر اصفهانی، به شناسایی انواع سجع در سطح کلمه و کلامپرداخته شده، سپس با تحلیل و توصیف آنها، وجود بدیع لفظی در دیوان او را برای مخاطبان به اثبات رسانیده ایم.

مجمر اصفهانی، دوره بازگشت ادبی، صورخیال، بدیع لفظی، سجع