زهرا رحمتی - دانشگاه فرهنگیان، ایلام

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش زیست محیطی و اخلاق بر توسعه پایدار است. جامعه آماری تحقیق حاضر ،کلیه دانش آموزان دختر پایه هفتم و هشتم شهرستان ایلام است. نمونه مورد مطالعه شامل ۳۲۸ دانش آموز دختر مشغول به تحصیل در مدارس تیزهوشان، شاهد و دولتی است. این تحقیق از نوع آزمایشی و طرح پیش آزمون - پس آزمون است. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از یک پرسشنامه استاندارد، با ابزار مقیاس لیکرت و به صورت پنج گزینه ای که توسط "انجمن علمی آموزش محیط زیست و توسعه پایدار ایران"طرح شده بود، استفاده گردید .این پرسشنامه، شامل چارچوبی از دیدگاه های استراتژیک توسعه پایدار بود که با جنبه اطلاع و یادگیری در آموزش و پرورش ارتباط داشته و شامل دو دیدگاه کلی نگرش زیست محیطی و نگرش اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی با موضوعات مختلف زیست محیطی است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها در مرحله پیش آزمون، نشان داد که دانش آموزان مدارس در کل نمونه نگرش زیست محیطی و همچنین نگرش اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی لازم را دارا نبودند. پس از اینکه مراحل آموزش و ارائه محتوای زیست محیطی و اخلاق زیست محیطی برطبق آموزه های اسلام انجام گردید، نتایج پس آزمون با استفاده از آزمون t در سطح ۰/۹۵ اطمینان، حاکی از آن بود که آموزش زیست محیطی و اخلاق زیست محیطی بر طبق آموزه های اسلام در بالابردن سطح نگرش زیست محیطی و اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی دانش آموزان در جهت توسعه ی پایدار به صورت معناداری تاثرگذار بوده است. همچنین با استفاده از آزمون تحلیل واریانس پیش آزمون و پس آزمون نشان داده شد که بین میزان نگرش دانش آموزان در پیش آزمون بیشترین تفاوت و در مرحله ی پس آزمون کمترین تفاوت وجود دارد.

محیط زیست، آموزش، توسعه پایدار