یعقوب محمودی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مجید دلاور - استادیار گروه مهندسی منابع آب، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سمیه ایمانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب دانشگاه تربیت مدرس و دانشجوی دکتری مهندسی محیط‎زیست-منابع آب، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امیر محمودی - کارشناسی ارشد منابع آب، استانداری کردستان، سنندج، ایران

هدف اصلی در این تحقیق، بهینه­سازی نوع و موقعیت مکانی بهترین اقدامات مدیریتی (BMPs) برای کاهش بار مواد مغذی ورودی به دریاچه زریبار به­منظور بهبود شرایط دریاچه می­باشد. در این راستا از رویکرد شبیه سازی-بهینه­سازی (S-O) حاصل از تلفیق مدل SWAT به­منظور شبیه سازی بار مواد مغذی ورودی به دریاچه و مدل بهینه­سازی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک چند­هدفه (NSGA-II) برای تعیین الگوی مکانی BMPها، استفاده شد. الگوی بهینه اقدامات مدیریتی با توجه به اهداف سه گانه حداکثرسازی سود خالص بخش کشاورزی، حداقل­سازی بار نیتروژن و حداقل­سازی بار فسفر ورودی به دریاچه تعیین شد. در این تحقیق طیف متنوعی از BMPها بررسی شد و در نهایت به بهینه­سازی الگوی مکانی اقداماتی مدیریتی از قبیل مدیریت انواع کود، مدیریت آبیاری و تعیین نوع شخم­زنی مناسب پرداخته شد. نتایج حاصل از مدل نشان­ داد که با اعمال اقدامات مدیریتی منتخب با الگوی مکانی بهینه مجموع بار کل فسفر و نیتروژن در خروجی حوضه به ترتیب ۸/۲ و ۱/۲۲ درصد کاهش می­یابند و به سبب آن غلظت نیترات دریاچه به شدت کاهش پیدا خواهد کرد و درآمد خالص بخش کشاورزی با کاهش ۴/۱۶ درصدی روبه­رو خواهد شد. نتایج نشان می­دهد با اعمال اقدامات مدیریتی منتخب با الگوی مکانی بهینه می­توان وضعیت کیفی دریاچه را بهبود بخشید.

آلاینده های غیر نقطه ای, مدل SWAT, شبیه سازی, NSGA-II