مقایسه ای بین مدل های تجربی و فرکتالی در برازش به داده های اندازه گیری شده منحنی مشخصه رطوبتی خاک
عنوان مقاله: مقایسه ای بین مدل های تجربی و فرکتالی در برازش به داده های اندازه گیری شده منحنی مشخصه رطوبتی خاک
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-50-4_007
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-50-4_007
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
مسعود داوری - گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
زیبا ذالوایی - گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
محمد علی محمودی - گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
خلاصه مقاله:
مسعود داوری - گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
زیبا ذالوایی - گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
محمد علی محمودی - گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
منحنی مشخصه رطوبتی خاک (SMCC) یکی از مهم ترین ویژگیهای هیدرولیکی خاک در مدلسازی جریان آب و املاح در ناحیه غیراشباع بوده که اندازهگیری مستقیم آن دشوار، زمانبر و پرهزینه است. بنابراین هدف از این پژوهش، ارزیابی عملکرد برخی از مدلهای فرکتالی تخمین SMCC همچون Tyler and Wheatcraft (۱۹۹۰)، Rieu and Sposito (۱۹۹۱)، Perfect (۱۹۹۹) وBird et al. (۲۰۰۰) و مقایسه آن با برخی از مدلهای تجربی همچون Brooks and Corey (۱۹۶۴)، Campbell (۱۹۷۴) و van Genuchten (۱۹۸۰) میباشد. بدین منظور، ۵۴ نمونه خاک از اراضی زراعی واقع در دشت قروه-دهگلان بهصورت تصادفی جمع آوری شده و برخی از ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی آنها در آزمایشگاه تعیین گردید. سپس این مدلهای فرکتالی و تجربی تخمین SMCC، به روش حداقل مربعات خطا و با استفاده از جعبه ابزار Solver در نرمافزار EXCEL، بر دادههای اندازهگیری شده پتانسیل ماتریک و رطوبت حجمی برازش داده شدند. برای ارزیابی کارایی این مدلها از آمارههای ضریب تبیین (R۲)، جذر میانگین مربعات خطا (RMSE) و معیار آکائیک (AIC) استفاده شد. نتایج نشان داد همهی مدلهای مورد مطالعه در تخمین SMCC دارای عملکردی مطلوب میباشند (دارای R۲ی بین ۷۵/۰ تا ۹۹/۰). با توجه به مقادیر R۲ بیشتر و RMSE و آماره AIC کمتر، به ترتیب مدلهای Bird et al. (۲۰۰۰) و van Genuchten (۱۹۸۰) بهعنوان مناسبترین مدلها در تخمین منحنی مشخصه رطوبتی خاکهای منطقه موردمطالعه پیشنهاد شدند. نتایج همچنین نشان داد مدل Rieu and Sposito (۱۹۹۱) در برآورد SMCC دارای ضعیفترین عملکرد میباشد. هر چند باید در نظر داشت که میانگین R۲ و RMSE آن نیز به ترتیب بیشتر از ۷۵/۰ و کمتر از cm۳/cm۳ ۰۷۱/۰ است.
کلمات کلیدی: دشت قروه –دهگلان, کیفیت برازش, مدل فرکتالی, منحنی مشخصه رطوبتی خاک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1664583/