سیده اعظم موسوی - دانشجوی دکتری (پترولوژی)، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
اشرف ترکیان - دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

توده های آذرین درونی بررسی شده در شمال پهنه سنندج- سیرجان و در استان کردستان برونزد دارند. در این مجموعه، توده های گرانیتی، گرانودیوریت و مونزونیت میزبان هستند و انکلاوهای درون آنها نیز ترکیب دیوریتی و گابرویی نشان می دهند. انکلاوها به شکل های گردشده و بیضوی در سنگ های میزبان پراکنده هستند. انکلاوها عموما مرز ناگهانی با سنگ میزبان دارند و از مجموعه کانی های آذرین ساخته شده اند. حضور انکلاوهای ریزدانه مافیک همراه با شواهدی از وجود بافت های ناتعادلی مانند فلدسپار با بافت های پویی کیلیتیک، حضور انبوهه های مافیک و آپاتیت های سوزنی، بلورهای پلاژیوکلاز کوچک جدا در پلاژیوکلازهای بزرگ یا حضور دو نسل پلاژیوکلاز، حالت منطقه بندی و حاشیه انحلالی در پلاژیوکلاز، همگی آمیختگی ماگمایی را تایید می کنند. بررسی های صحرایی، سنگ شناسی و زمین شیمیایی نشان می دهند ماگمای سازنده این مجموعه از نوع I، متاآلومین و در سری کالک آلکالن است. با توجه به غنی شدگی انکلاوها از Cr، Ni، Co وHREE، خاستگاه انکلاوها گلبول هایی از ماگماهای مافیک است. همچنین، محتوای نسبتا بالای Mg# در انکلاوها (۶۲/۰-۵۲/۰) نسبت به سنگ میزبان (۴۸/۰-۳۴/۰Mg#=)، خاستگاه ماگماهای گوشته ایی را محتمل تر می کند. افزون بر ویژگی های زمین شیمیایی یادشده، انکلاوها نسبت به سنگ های میزبان از LREE و LILE تهی شده و از تیتانیم غنی شده هستند، ازاین رو، گمان می رود انکلاوها از دو ماگمای مختلف خاستگاه گرفته اند و تنها به علت رخداد فرایند آمیختگی /اختلاط ماگمایی در کنار یکدیگر قرار گرفته باشند.

اختلاط, آمیختگی, انکلاو میکروگرانولار مافیک, سنگ میزبان, قروه