بررسی چرایی و چگونگی تاویل آیات قرآنی در کشف المحجوب هجویری
عنوان مقاله: بررسی چرایی و چگونگی تاویل آیات قرآنی در کشف المحجوب هجویری
شناسه ملی مقاله: JR_JMLK-14-31_001
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JMLK-14-31_001
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
بهرام شعبانی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه جهرم، جهرم، ایران
محمد عباس زاده جهرمی - دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه جهرم، جهرم، ایران
خلاصه مقاله:
بهرام شعبانی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه جهرم، جهرم، ایران
محمد عباس زاده جهرمی - دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه جهرم، جهرم، ایران
کشفالمحجوب نخستین کتابی است که در تصوف به زبان فارسی تالیف شده و استناد به آیات قرآن از ویژگیهای سبکی این متن کهن به شمار میآید. در این پژوهش، چگونگی تاویل آیات قرآنی بهکاررفته در مقدمه و شش باب آغازین این کتاب، که مولف در آن به موضوعات بنیادین تصوف پرداخته، بررسی و تحلیل شده است. نتایج نشان میدهد که هجویری در این بخش از کتاب برای بررسی و تبیین ۱۷ موضوع نسبتا کلی و گوناگون به ۵۵ آیه از قرآن استناد کرده که برداشتش از ۲۷ آیه صحیح بوده، از ۲۶ آیه برداشت شخصی داشته و در تاویل ۲ آیه خطای آشکار داشته است. بر این اساس، تاویل بیش از نیمی از آیات بررسی شده مورد استناد هجویری، شخصی بوده که اثبات مدعا و مطلوب مولف و تفسیر مد نظر وی از برخی مفاهیم تصوف عامل اصلی برداشت های شخصی و ناصحیح او از این آیات است. از عوامل اصلی این تاویلات نادرست، میتوان به تقلید هجویری از پیشینیان، شناخت محدود او از آیات و روایات و استفاده هدفمند از آن، انگیزه خاص وی در اثبات مدعا و مطلوب خویش، و نوعی خودباوری برآمده از آشنایی او با عرفان و تصوف اشاره کرد.کشفالمحجوب نخستین کتابی است که در تصوف به زبان فارسی تالیف شده و استناد به آیات قرآن از ویژگی های سبکی این متن کهن به شمار می آید. در این پژوهش، چگونگی تاویل آیات قرآنی به کاررفته در مقدمه و شش باب آغازین این کتاب، که مولف در آن به موضوعات بنیادین تصوف پرداخته، بررسی و تحلیل شده است. نتایج نشان میدهد که هجویری در این بخش از کتاب برای بررسی و تبیین ۱۷ موضوع نسبتا کلی و گوناگون به ۵۵ آیه از قرآن استناد کرده که برداشتش از ۲۷ آیه صحیح بوده، از ۲۶ آیه برداشت شخصی داشته و در تاویل ۲ آیه خطای آشکار داشته است. بر این اساس، تاویل بیش از نیمی از آیات بررسی شده مورد استناد هجویری، شخصی بوده که اثبات مدعا و مطلوب مولف و تفسیر مد نظر وی از برخی مفاهیم تصوف عامل اصلی برداشتهای شخصی و ناصحیح او از این آیات است. از عوامل اصلی این تاویلات نادرست، میتوان به تقلید هجویری از پیشینیان، شناخت محدود او از آیات و روایات و استفاده هدفمند از آن، انگیزه خاص وی در اثبات مدعا و مطلوب خویش، و نوعی خودباوری برآمده از آشنایی او با عرفان و تصوف اشاره کرد.
کلمات کلیدی: آیات قرآن, تاویل, چرایی و چگونگی, کشف المحجوب, هجویری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1664714/