احد نوری اصل - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی
آرش بیدالله خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی

موضوع اقتصادسیاسی رابطه متقابل بین ثروت و قدرت است دراندیشه اقتصادسیاسی قدرت و تجلی عینی آن درسیاست یعنی دولت مهم است و ثروت محصول قدرت می باشد و زمانی که ثروت و تجلی عینی ان دراقتصاد یعنی بازار برتری دارد که قدرت پیامدثروت باشد بنابراین فرایند خصوصی سازی دراقتصادسیاسی را میتوان بهعنوان فرایندی دانست که باعث می شود ثروت و تجلی عینی آن دراقتصاد برقدرت چیره شود لذا دراکثرکشورهای خصوصی سازی به عنوان روشی جهت منطقی کردن ساختاراقتصادی کاهش فشارهای مالی واحد های دولتی بالا بردن کارایی منابع گسترش مالکیت تجهیز منابع مالی و ... می باشد خصوصی سازی را میتوان فرایندی دانست که طی آن دولت امکان انتقال وظایف و دارایی های خود را به بخش خصوصی فراهم می کند اما درمعنای گسترده تر خصوصی سازی درمفهوم گسترده آن بسیاروسیع تر از واگذاری دارایی ها و شرکت های دولتی وعمومی به بخش خصوصی است و برواگذاری فعالیت ها و تصدی گری هایی که قبلا بطور انحصاری دراختیاردولت و بخش عمومی بود دلالت میکند برای اینکه بتوان به فرایند خصوصی سازی درایران و موانع اجرای آن بپردازیم دراین مقاله سعی می شود درابتدا به اقتصاد سیاسی ایران با توجه به دو الگوی دولت پاتریمونال و دولت رانتیر پرداخته شود و بعد از آنکه اقتصادی سیاسی ایران موردکنکاش قرارگرفت به این موضوع پرداخته می شود که خصوصی سازی درایران با چه موانعی مواجه است.

اقتصادسیاسی، پاتریمونیالیسم، دولت رانتیر، بیماری هلندی، خصوصی سازی، دولت توسعه خواه و ...