امیرحسین چشمه خاور - استادیار شیمی گروه علوم پایه، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

با شیوع جهانی ویروس کرونا، کلاس های حضوری در اکثر نقاط جهان تعطیل شد و جای خود رابه آموزش های مجازی داد. در حالیکه آموزش از راه دور برای همه مدرسان یک چالش بود، عدم بازدهیکلاس ها و عدم مشارکت فراگیران به یک چالش بزرگتر تبدیل شده بود. بنابراین از همان ابتدا، نیاز به یافتنروشهای نوآورانه در تدریس و ارزشیابی دانشجویان و دانش آموزان کاملا حس می شد. رویکردهای تدریسمورد استفاده برای در آموزش های مجازی عمدتا بر پایه روش های غیر فعال بوده است که تعامل بین مدرسو فراگیر را محدود میکرد. مشکلات زیرساختی اینترنت و بسترهای آنلاین هم این مشکل را بیش از پیشتشدید میکرد. اگرچه خط رات کووید کاهش یافته است، اما شیوع سایر بیماری های همه گیر جدید در آیندهامکانپذیر است، که این موضوع توجه بیشتر به دوره های آنلاین و ارتقای آنها و برطرف کردن نقایص ایندوره ها را طلب میکند. در این مطالعه به بررسی میزان کارآمدی یک روش فعال تدریس در آموزش مجازیمی پردازیم. نتایج نشان داد با وجود محدودیتها، استفاده از روش فعال یادگیری به مشارکت بیشتر فراگیرانو بازدهی بیشتر آموزشی نسبت به روش سخنرانی منجر شد.

آموزش مجازی، روش فعال، سخنرانی