مجتبی حیدری - دانشگاه بوعلی سینا، همدان
صدیقه زال آقایی - دانشگاه بوعلی سینا، همدان
امیرحسین احمدی مقدم - دانشگاه بوعلی سینا، همدان

رمبندگی خاکهای لسی استان گلستان باعث تخریب بسیاری از پروژه های راه، پل ، نشست نامتقارن و ترک خوردن دیوارهای ساختمانهای مسکونی ، ایجاد فروچاله و فرسایش خندقی در این استان شده است . در این پژوهش ، با بکارگیری رویکرد “تاثیر ریزساختار خاک های لسی بر تغییرات رمبندگی آنها”، وضعیت ریزساختار خاکها و میزان رمبندگی لسهای سه ناحیه (۲،۱و۳) استان گلستان مقایسه شده است . با تهیه نمونه های دست نخورده بلوکی آزمایشهای آزمایشگاهی مانند چگالی ذرات جامد خاک، درصد رطوبت اولیه ، حدود آتربرگ، دانه بندی ، دانسیته برجا، درصد کربنات کلسیم و شاخص رمبندگی خاکها اندازه گیری شده است . نتایج مطالعه نشان داد که متوسط اندازه ذرات لسها از ناحیه ۱ در جنوب استان تا ناحیه ۳ در شمال استان افزایش می یابد . همچنین نتایج مطالعات میکروسکوپ الکترونی (SEM) نشان داد که اندازه حفرات خاکها، نقش تعیین کننده ای در تغییرات رمبندگی خاکها ایفا می کند. ریزساختار خاکهای لسی ماسه ای و لسی سیلتی در نواحی ۳و۲ از حالت باز و ناپایدار، با تماس نقطه به نقطه و میزان حفرات براکتی (درصد حفرات بزرگتر از ۱۶ میکرون) بیشتر به حالت ریزساختار پایدارتر (اتصال سطح به سطح و وجود سیمان و سنگدانه ) در لسهای رسی ناحیه ۱ تغییر یافته و در نتیجه مقدار شاخص رمبندگی آنها از ۵/۱۹ درصد در ناحیه ۳ به ۵۹/۰ درصد در ناحیه ۱ کاهش می یابد.

ریز ساختار، لس ، شاخص رمبندگی ، استان گلستان