شیرین مختاری - ۱-دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان واحد اروند،آبادان، ایران.
محمد مکوندی - ۲-مدرس گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان واحد اروند،آبادان، ایران

افت تحصیلی یکی از مشکلات نظامهای آموزشی است، و هر سال مقادیر معتنابهی از امکانات مالی و نیروهای انسانی، آموزشی وپرورشی به این معضل اختصاص داده می یابد از آنجا که افت تحصیلی با نظام آموزشیی، فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی جامعه ارتباط تنگاتنگی دارد.بسیاری از افراد افت تحصیلی را به معنای ناتوانی دانش آموز در یادگیری مواد درسی می دانند.بدون شک این تصوری نادرست است ناتوانی کودک در فراگیری دروس ممکن است از تواناییهای ذهنی محدود و ضعیف ناشی شود در حالی که افت تحصیلی به معنای نزول از یک سطح بالاتر به سطحی پایین تر در تحصیل و آموزش است.افت تحصیلی از مباحث مورد توجهی میباشد که در سنوات اخیر ذهن دلسوزان نظام تعلیم و تربیت را به خود مشغول نموده و جهت جلوگیری از این پدیده راهکارهای متفاوتی ارائه شده است. راهکارهای عملیاتی و کاربردی که بعضا مثمر ثمر بوده و نتایج مثبتی نیز در بر داشته است.در این مقاله نیز سعی گردیده که با تجمیع آن دسته از راهکارهای آموزشی که زمینه کم رنگ شدن این پدیده مخرب را به دنبال می آورند، به بحث و بررسی پرداخته و پیشنهاداتی در این باب که فراخور دانش آموزان، باشد، ارائه شود.بنابراین توجه به آن از ملزومات نظام آموزشی است.پژوهش حاضر از نوع کیفی و با روش روایت پژوهی انجام شده است.جهت جمع آوری اطلاعات و مطالب از مصاحبه نیمه ساختاریافته و مطالعه منابع علمی مرتبط استفاده شده است و داده های به دست آمده با روش کدگذاری تجزیه و تحلیل شده است.هدف اصلی این مقاله بررسی علت بروز افت تحصیلی وعوامل موثر بر بهبود این مشکل است.نتایج این پژوهش نشان داد، علت بروز این مشکل دانش آموزان متفاوت است و نمی توان برای مقابله با آنها به یک روش اکتفا نمود بلکه به تناسب نوع مشکل راه حل خاصی باید ارائه گردد.شناخت معلمان استفاده از روش های تدریس مناسب و ارتباط و تعامل با محیط از جمله عوامل موثر بر بهبود افت تحصیلی دانش آموزان است.

افت تحصیلی، نظام آموزشی، دانش آموزان ،مدرسه.