توسعه یک مدل برنامه ریزی غیرخطی برای تعیین الگوی کشت بهینه در شرایط کم آبیاری
عنوان مقاله: توسعه یک مدل برنامه ریزی غیرخطی برای تعیین الگوی کشت بهینه در شرایط کم آبیاری
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-49-5_009
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-49-5_009
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد هادی نظری فر - Research Expert, Department of irrigation and drainage, Pardis of Aboreihan, Tehran University, Tehran, Iran
امیر سالاری - Assistant Professor, Department of Plant Production, Faculty of Agricultural and Natural Resources and Saffron Institute University of Torbat Heydarieh, Torbat Heydarieh, Iran
رضوانه مومنی - Research Expert, Department of irrigation and drainage, Pardis of Aboreihan, Tehran University, Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
محمد هادی نظری فر - Research Expert, Department of irrigation and drainage, Pardis of Aboreihan, Tehran University, Tehran, Iran
امیر سالاری - Assistant Professor, Department of Plant Production, Faculty of Agricultural and Natural Resources and Saffron Institute University of Torbat Heydarieh, Torbat Heydarieh, Iran
رضوانه مومنی - Research Expert, Department of irrigation and drainage, Pardis of Aboreihan, Tehran University, Tehran, Iran
بهبود کارایی مصرف آب و عملکرد شبکههای آبیاری در شرایط کمآبیاری، مستلزم تعیین سطوح مناسب کمآبیاری است. این تحقیق با هدف توسعه یک مدل برنامهریزی غیرخطی برای تعیین الگوی کشت بهینه در شرایط کمآبیاری انجام شد. یک مدل غیرخطی با تابع هدف شاخص بهرهوری آب اقتصادی (سود خالص به میزان آب مصرفی) با یک مدل رشد گیاهی ترکیب و توسعه یافته و با استفاده از دادهها و اطلاعات شبکه آبیاری شهید چمران اهواز، مدل توسعه یافته اجرا و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین سطح زیرکشت در تمامی سناریوهای کمآبیاری مربوط به محصول گندم میباشد و برای سناریوهای ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد کمآبیاری بهترتیب مقادیر ۶۷۴، ۹۴۹ و ۱۳۶۲ هکتار از اراضی شبکه را شامل میگردد. افزایش سطح زیرکشت شبکه، در سناریوی ۳۰ درصد کمآبیاری نسبت به سناریوی آبیاری کامل ۹۲ درصد برآورد گردید. کمترین سطح زیرکشت نیز مربوط به محصول آفتابگردان با مساحت ۱۸۹ هکتار (در سناریوی ۱۰ درصد کمآبیاری) است. آنالیز نتایج بیانگر آن است که در سناریوی ۱۰ درصد کم آبیاری، مقدار شاخص بهرهوری آب اقتصادی شبکه با مدیریت الگوی کشت میتواند تا ۱۹ درصد افزایش نسبت به آبیاری کامل را داشته باشد. درحالی که در سناریو ۲۰ درصد و ۳۰ درصد کمآبیاری، با اجرای الگوی کشت بهینه مربوطه، مقادیر این شاخص به ترتیب معادل ۲۱ و ۲۳ درصد افزایش برآورد میگردد. همچنین بررسیها حاکی از آن دارد که ترکیب متفاوت از سناریوهای کم آبیاری برای محصولات الگوی کشت میتواند نتایج متفاوتتری را حاصل نماید. بر این اساس در الگوی کشتی که در آن برای محصولات لوبیا و باقلا ۱۰ درصد، برای محصولات آفتابگردان و سیب زمینی ۲۰ درصد و برای محصول گندم ۳۰ درصد کمآبیاری اعمال گردد، شاخص بهرهوری آب اقتصادی شبکه میتواند به حداکثر میزان ۱۵۲۵۰ ریال بر مترمکعب افزایش یابد.
کلمات کلیدی: Cropping pattern, Deficit irrigation, optimization, Water economic productivity
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1665740/