بنفشه عبداللهی - گروه مهندسی آبیاری و آبادانی / دانشگاه تهران
کیومرث ابراهیمی - گروه مهندسی آبیاری و آبادانی
شهاب عراقی نژاد - گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشگاه تهران
عبدالمجید لیاقت - استاد، دانشگاه تهران

یکی از مهم­ترین پارامترهای مدیریت کیفی منابع آب سطحی میزان اکسیژن محلول آن می­باشد. ضریب نرخ بازهوادهی توصیف کننده جذب فیزیکی اکسیژن از اتمسفر به داخل آب است. مقادیر اکسیژن محلول در مدل­سازی کیفی حساسیت زیادی حتی به تغییرات کم ضریب نرخ بازهوادهی داشته و برآورد صحیح آن بسیار مهم است. هدف اصلی مقاله حاضر انتخاب بهترین روابط برآورد ضریب نرخ بازهوادهی از بین ۲۹ رابطه پرکاربرد پیشنهادی بر اساس مدل­سازی اکسیژن محلول برای رودخانه کارون در فصول مختلف می­باشد. بدین منظور ۹۱ کیلومتر از رودخانه کارون و از ایستگاه ­ملاثانی تا کوت امیر انتخاب شد. از داده­های ماهانه کمی و کیفی این رودخانه در سال­های آبی ۹۰-۱۳۸۹ و ۹۱-۱۳۹۰ و مدل Qual۲Kw۵.۱ استفاده شد. نتایج نشان می­دهد که رابطه TH در فصل پائیز، رابطه LA در فصول زمستان و بهار و رابطه JH در فصل تابستان با RMSEهایی به ترتیب برابر با ۳۵/۰، ۴۸/۰، ۲۹/۰ و ۲۹/۰ و MBEهایی به ترتیب برابر با ۷۸/۱، ۴۳/۰، ۴۷/۲- و ۶۷/۰- بین اکسیژن محلول شبیه­سازی شده و مشاهده­ای در هر فصل دارای بهترین برآورد از ضریب نرخ بازهوادهی بوده و مقادیر ضریب نرخ بازهوادهی این رودخانه در فصول ذکر شده به ترتیب برابر ۶۲/۰، ۲۳/۰، ۳۳/۰ و ۵۹/۱ یک بر روز می­باشد.

کارون, ضریب نرخ بازهوادهی, اکسیژن محلول, Qual۲Kw۵.۱