حسین شیبانی - گروه منابع آب، دانشکده عمران، آب و محیط زیست، پردیس فنی عباسپور، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مجتبی شوریان - گروه منابع آب، دانشکده عمران آب و محیط زیست، پردیس فنی عباسپور، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

ظرفیت بهینه مخزن یک سد متاثر از دو فرض مهم است که در مرحله طراحی مدنظر قرار می گیرند. مورد اول سیاست بهره برداری منتخب است که به معنی نحوه رهاسازی جریان در زمان بهره برداری است. سیاست های متعارف بهره برداری از مخزن در مطالعات عمدتا شامل سیاست بهره برداری استاندارد،S-type ،SQ-type و روش های برگرفته از این روش ها مانند GSQ-type و یا GSQD-type هستند. مورد دوم سطوح مفروض اعتمادپذیری و حد آستانه کمبود مجاز در تامین نیازها هستند. در این مطالعه، تاثیر توام سیاست بهره برداری منتخب، حدود اعتمادپذیری و آستانه کمبود بر روی ظرفیت بهینه مخزن سد ماربره در استان لرستان مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور تعیین ظرفیت بهینه مخزن در چهار حالت، Free Policy، SOP، S-type و SQ-type با لحاظ توام سطوح مختلف اعتمادپذیری و آستانه کمبود انجام گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که ظرفیت بهینه مخزن سد به شدت متاثر از حدود اعتمادپذیری، آستانه کمبود و سیاست بهره برداری منتخب است. به نحوی که در مطالعه حاضر تغییر در اعتمادپذیری از ۵۰ تا ۱۰۰ درصد کمینه ظرفیت مخزن را برای حالت های مختلف سیاست بهره برداری و آستانه کمبود موردقبول مختلف، از ۲/۵ میلیون مترمکعب تا ۳/۲۴۸ میلیون مترمکعب تغییر می دهد. تاثیر عدم قطعیت پارامتر احتمالاتی جریان ورودی به مخزن سد نیز در مطالعه حاضر به روش ضمنی (استفاده از سری های آماری) لحاظ شده است.

بهینه سازی, ظرفیت مخزن, روش ضمنی, سیاست بهره برداری استاندارد