لیدا اسدی - گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مجتبی خوش روش - گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مسعود پورغلام - گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران
عبدالمجید لیاقت - دانشگاه تهران
محمدرضا یوری - گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی آب و خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

با توجه به محدودیت منابع آب، کم آبیاری می تواند یکی از روش های مناسب در این شرایط باشد. هدف این پژوهش بهینه سازی مصرف آب و تعیین حد بهینه نیتروژن به صورت همزمان می باشد. در این پژوهش دو راهبرد کم آبیاری ۷۵ (I۲)، ۵۰ (I۳) و ۲۵ (I۴) درصد آب مورد نیاز و آبیاری کامل (I۱) و تیمارهای مختلف نیتروژن با کاربرد ۱۵۰ (N۱)، ۵/۱۱۲ (N۲) و ۷۵ (N۳) کیلوگرم در هکتار مورد استفاده قرار گرفت. بهینه سازی آب و نیتروژن نشان داد که از میان توابع تولید خطی ساده، تابع کاب داگلاس، درجه دومو متعالی، تابع تولید مناسب سویا، مدل متعالی می باشد. میزان بهینه آب و نیتروژن تحت شرایط تنش آب-نیتروژن برای گیاه سویا در دو سال به ترتیب ۲۳۰ و ۵/۲۱۶ میلی متر آب و ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن برآورد شد. نتایج نشان داد، تیمار N۳ در حالت کم آبیاری I۲ نسبت به روش آبیاری کامل، ۲۸/۳۳% افزایش تولید داشته است.

بهینه سازی, عملکرد, کم آبیاری, مدل متعالی