آلیس خاچیان - Department of Medical-Surgical, Nursing Care Research Center, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
نعیمه سیدفاطمی - Department of Psychiatric Nursing, Nursing Care Research Center, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
حمید شریف نیا - Amol Faculty of Nursing and Midwifery, Traditional and Complementary Medicine Research Center, Addiction Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
مهرنگار امیری - Department of Medical Surgical, School of Nursing and Midwifery, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

زمینه و هدف: دیابت به عنوان یک بیماری مزمن و دارای عوارض متعدد نیازمند تبعیت از رژیم درمانی در طول زندگی است. علی رغم اهمیت تبعیت از رژیم درمان، تبعیت به طور کامل در این افراد صورت نمی گیرد. عدم تبعیت با پیامدهای فردی و اجتماعی گوناگونی همراه است. بهبود تبعیت از رژیم درمانی موجب مدیریت بهتر بیماری و کاهش میزان مرگ ومیر می شود. تبعیت از رژیم درمان تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد، باتوجه به اینکه تبعیت از رژیم درمانی در بین مبتلایان دیابت چالش برانگیز است و در ایران نیز توجه کمی به آن شده است؛ بنابراین این مطالعه با هدف تعیین ارتباط عوامل مرتبط با تبعیت از رژیم درمان در مبتلایان دیابت انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ با تعداد ۲۲۶ بزرگسال مبتلا به دیابت مراجعه کننده به کلینیک باغبان دانشگاه علوم پزشکی مازندران، به روش نمونه گیری مستمر در شهر ساری انجام شد. ابزار جمع آ وری اطلاعات شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی و پرسش نامه فعالیت های دیابت بود. توزیع پرسش نامه ها به صورت الکترونیکی و ازطریق گوگل فرم انجام شد. پس از اتمام گردآوری داده ها، تحلیل آماری با استفاده از نسخه ۲۶ نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: میانگین سنی افراد در این پژوهش ۱۰/۸۱±۵۳/۰۶ سال بود، از این میان ۶۱/۹ درصد زن، ۸۵/۸ درصد متاهل، ۲۶/۵ درصد دارای تحصیلات دیپلم بودند. ۶۹ درصد ازنظر وضعیت اقتصادی در طبقه متوسط قرار داشتند. نتایج نشان داد وضعیت اقتصادی، سن و شاخص توده بدنی با تبعیت از رژیم درمان ارتباط معنادار داشتند (۰/۰۵>P). نتایج نشان داد، میان تبعیت از رژیم درمان و سن و وضعیت اقتصادی ارتباط مثبت و معنادار وجود داشت. همین طور میان تبعیت از رژیم درمان و شاخص توده بدنی ارتباط معکوس و معنادار وجود داشت، به طوری که افراد با وضعیت اقتصادی بهتر، سن بیشتر و شاخص توده بدنی کمتر، تبعیت از رژیم درمان بهتری داشتند. نتیجه گیری: مطالعه حاضر پایه ای برای گسترش دانش درزمینه تبعیت از رژیم درمانی دیابت فراهم می کند. علاوه براین باتوجه به نتایج مطالعه، لازم است اعضای تیم درمان به ویژه پرستاران در ارائه مراقبت و آموزش به بیمار به عوامل مرتبط با تبعیت از رژیم درمان توجه داشته باشند، تا مراقبت با کیفیت و بهتری داشته باشند.

Treatment Adherence and Compliance, Treatment adherence, Diabetes mellitus, Type II diabetes, تبعیت از رژیم درمان, تبعیت از درمان, دیابت, دیابت نوع ۲