استفاده از مواد پلیمری به عنوان عامل کوئنچ در عملیات حرارت فولادها

محلول های پلیمری محیط های کوئنچی هستند که در سالهای اخیر مورد توجه بسیار زیاد قرار گرفته اند و به عنوان جایگزین محیط های کوئنچ سنتی مطرح شده اند. با تنظیم شرایط محیط های پلیمری می توان ریزساختار و خواص مکانیکی قطعه عملیات حرارتی شده را در محدوده مورد نظر قرار داد واز اعوجاج و ترک خوردن قطعه تا حد امکان جلوگیری کرد. در تحقیق حاضر از محلول های پلیمری پلی آلکلین گلیکول (PAG) به عنوان عامل کوئنچ در عملیات حرارتی چهار نوع از محصولات شرکت فولاد آلیاژی ایران شامل فولادهای 1/7227، 1/6582، 1/1191 و 1/7765 استفاده شده و خواص حاصل از این عملیات با خواص به دست آمده از کوئنچ در محیط های سنتی مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که با استفاده از محیط پلیمری پتانسیل اعوجاج و ترک خوردن ناشی از کوئنچ در آب به حداقل می رسد و از طرف دیگر، خواص مکانیکی مورد نظر که با استفاده از روغن به ندرت به دست می آید قابل استحصال است.

Keywords:

فولاد , عملیات حرارتی , کوئنچ , محلول های پلیمری