بررسی آخال، آستنیت باقیمانده و مارتنزیت لایه ای با پراش اشعه ایکس در غلتک پشتیبان نورد سرد

تمیزی آلیاژ یک مفهوم نسبی است که با معیارهای گوناگون از قبیل پایین بودن میزان عناصر ناخالصی مضر، پایین بودن آخالهای غیر فلزی و توزیع مناسب آنها تعرف می گردد. در غلتکها تعیین درصد آستنیت باقیمانده بدلیل تغییرات حجم و تنش اعمالی ناشی از تبدیل به مارتنزیت تمپر نشده بسیار حائز اهمیت می باشد. مارتنزیت تمپر نشده حاصله می تواند موجب اختلاف سختی در طول سطح بشکه غلتک و پدیده قلوه کن شدن گردد. از طرفی مارتنزیت تمپر نشده از نوع مارتنزیت لایه ای بوده که دارای ساختار سلسله ای می باشد، که در داخل یک دانه آستنیت تعدادی پاکت، در دخل پاکتها تعدادی بلوک و داخل بلوکها لایه های موازی هم قرار دارند. جهت بررسی مورفولوژی مارتنزیت لایه ای، آخال و حفره از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) همراه با آنالیز نقطه ای (EDAX) و میکروسکوپ نوری استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد آخالها از نوع سولفید منگنز با مورفولوژی کروی و بیضی بوده است. همچنین مشخص گردید با افزایش دما میزان آستنیت باقیمانده از 3/5 به 7/2 افزایش یافته همچنین با تغییر محیط سریع سردی مقدار آستنیت باقیمانده از 5/5 به 7/8 افزایش یافته و ضخامت لایه های مارتنزیت در حدود 275 نانومتر می باشد.

Keywords:

غلتک پشتیبان , آخال , مارتنزیت لایه ای , آستنیت باقیمانده