نرجس ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی رشته ی معماری از موسسه ی آموزشی آپادانا شیراز

چیزی که امروزه در تمامی کشور ها مورد توجه ویژه قرار گرفته، پایان پذیر بودن انرژی های مصرفی است که در صنعت ساخت وساز، ساختمان ها حدود نیمی از دی اکسید کربن را توسط ما تولید میکنند و حدودا ۴۰% از انرژی جهان در این صنعت مصرف می شود.منابع تجدیدناپذیر مثل انرژی های فسیلی (نفت، گاز، ذغال سنگ)، با توجه به شیوه ی تبدیل آنها به انرژی مصرفی (حرارتی ، نیرو،(دی اکسید کربن) که یکی از گازهای گلخانه ای است و باعث گرمایش زمین می شود، جهان را برای CO۲ نور) اقدام به تولید استفاده از انرژی های تجدیدپذیر (خورشید، باد، نور و...) به فکر وا داشته که در زمینه ی ساخت و ساز، معماری پایدار با مصرف بهیهبه خوبی جواب گوی این بحران می باشد. معماری سبز تلاش دارد تا تعداد منابعی که در ساخت، بهره برداری و اداره ساختمانمصرف می شود به حداقل رساند و نیز آسیبی که به واسطه انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای ساختمان به محیط زیست وارد می شودمحدود سازد.نتایج تحقیقات و عملکرد ها نشان داده است که تمام آنچه که ما انسان ها برای بقا و پیشرفت نیاز داریم،به وسیله ی طبیعت فراهمشده است،یعنی اگر خواستار دوامیم باید راهی برای ایجاد تعامل پویا با طبیعت بیابیم.این مقاله از طریق مطالعات گسترده در این زمینه و تاثیرات شهودی ساختمان ها بر پایه ی معماری پایدار نوشته شده و هدف آندرک و تفسیر بخشی از مباحث ضروری و اساسی پایداری در قالب نکات کلیدی است که بجای سخن از نکات منفی مانند تغیراتاقلیمی، انقراض گونه های جانوری،تخریب محیط زیست طبیعی و از بین رفتن اکوسیستم ها، ذخایر غذا، آلودگی و انرژی، بر نکاتمثبت برای تصمیم گیری صحیح و بهینه سازی مصرف انرژی تمرکز دارد. (هیو هی وود ۵.۱۳۹۶).

قوانین بنیادی، معماری پایدار، انرژی، سوخت های فسیلی،انرژی تجدیدپذیر