رضا شیرزادی - Assistant Professor, Department of Political Science, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran
محمد پورقربان - Assistant Professor, Department of Political Science, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran(responsible Author)
بهمن حیدری - Master of International Relations, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran

روابط اقتصادی ایران و ترکیه دارای پیشینه­ی طولانی است. این دو کشور به دلیل همجواری، روابط گسترده سیاسی و اقتصادی با یکدیگر داشته­اند. هر دو از موقعیت استراتژیک برخوردارند. طی سال­های اخیر مناسبات ایران و ترکیه آمیزه­ای از رقابت و همکاری­های دوجانبه، بوده است. دلیل اختلافات بعضا پیش آمده بین دو کشور را می­توان ابتدا در نگاه متفاوت و بعضا متعارض آنها نسبت به مسائل راهبردی منطقه­ی خاورمیانه و قفقاز دانست. همچنین، دو کشور، سعی در حفظ موازنه قدرت با یکدیگر دارند و با هر عاملی مثل هسته­ای شدن ایران یا تقویت روابط راهبردی بین اسرائیل و آمریکا با ترکیه، مخالفت می­کنند. پژوهش حاضر درصدد بررسی زمینه­ها و چالش­های روابط اقتصادی دو کشور طی سال­های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ است. بررسی­ها نشان می­دهد زمینه­ها و  چالش­های موجود در روابط تجاری دو کشور به دو بخش خارجی و داخلی قابل تقسیم­اند: عامل خارجی شامل افزایش تحریم ها علیه ایران از سوی آمریکا است، که با این وجود، بخش اصلی صادرات ایران به ترکیه که گاز طبیعی بوده، با نوساناتی همچنان در جریان است. عامل داخلی، منتفع شدن ایران و ترکیه از تجارت دو جانبه می­باشد که باعث پایداری روابط سیاسی آن­ها نیز شده است. روش پژوهش، توصیفی- تبیینی و شیوه­ی گردآوری اطلاعات، کتابخانه­ای است. علی­رغم تعارضات راهبردی ایران و ترکیه در منطقه، با اهمیت و اولویت یافتن موضوع اقتصاد برای دو کشور، تنش­های سیاسی نه تنها بیشتر نشده، بلکه هردو کشور از منازعات دوجانبه دوری کرده­اند و مناسبات دیپلماتیک دوجانبه نیز در این سال­ها در حال گسترش بوده است.

economic relations, conflict management, Iran, Turkey, bilateral cooperation., روابط اقتصادی, مدیریت منازعه, ایران, ترکیه, همکاری دوجانبه.