CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثر هشت هفته تمرین همزمان استقامتی- مقاومتی بر سطوح سرمی BDNF، CRP و IL-۶ در موش نر ویستار دیابتی نوع ۱

عنوان مقاله: اثر هشت هفته تمرین همزمان استقامتی- مقاومتی بر سطوح سرمی BDNF، CRP و IL-۶ در موش نر ویستار دیابتی نوع ۱
شناسه ملی مقاله: JR_JSBS-14-28_012
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:

مهدی پهلوانی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.
جبار بشیری - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.
رقیه پوزش جدیدی - استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.
رسول هاشم کندی اسدی - استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.
معصومه دادخواه - استادیار مرکز تحقیقات علوم داروبی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.

خلاصه مقاله:
مقدمه و هدف: دیابت باعث نقص عملکرد BDNF و اختلال در سطوح سرمی CRP و IL-۶ می ­شود. هدف تحقیق تعیین اثر هشت هفته تمرین ترکیبی استقامتی- مقاومتی بر سطوح سرمیBDNF، CRP و IL-۶ موش ­های نر ویستار دیابتی نوع ۱ بود.مواد و روش­ ها: در این مطالعه ­تجربی، تعداد ۳۰ سر موش صحرایی نر ویستار بالغ (۳۰۰-۲۵۰ ­گرمی و سن ۶ هفته ­ای)، به صورت تصادفی در ۳ گروه شامل دو گروه دیابتی، تمرین ­دیابتی (تعداد=۱۰)، کنترل دیابتی (تعداد=۱۰) و یک گروه غیردیابتی، کنترل سالم (تعداد=۱۰) قرار گرفتند. برای دیابتی­ کردن، در پایان هشت هفتگی، ۵۵ میلی­ گرم بر کیلوگرم وزن بدن استرپتوزوسین (STZ) به روش درون­ صفاقی تزریق شد. گروه تمرین دیابتی، هشت هفته تمرینات ترکیبی را ۵ بار در هفته (تمرین استقامتی با ۷۵ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی روی نوارگردان و تمرین مقاومتی، ۱۵ صعود از نردبان) انجام دادند. برای اندازه ­گیری سطوح سرمی BDNF، CRP و IL-۶، خون­گیری انجام شد. مقایسه تغییرات بین­ گروهی و درون­ گروهی BDNF، CRP و IL-۶، با آزمون ­آنووای یک­راهه و تعقیبی بونفرونی انجام شد. سطح معنی­ داری ۰.۰۵>P در نظر گرفته شد.یافته­ ها: پس از هشت هفته تمرین همزمان استقامتی-مقاومتی، سطح BDNF گروه تمرین­ دیابتی در مقایسه با کنترل­ دیابتی افزایش معنی ­دار داشت (۰.۰۰۹=P)؛ در حالی ­که در گروه کنترل­ دیابتی در مقایسه با کنترل­ سالم کاهش معنی­ دار داشت (۰.۰۰۰۱=P). سطح CRP در گروه تمرین­ دیابتی در مقایسه با کنترل­ دیابتی کاهش معنی ­دار داشت (۰.۰۰۸=P) ؛ در حالی­که در گروه کنترل­ دیابتی در مقایسه با کنترل­ سالم افزایش معنی­ دار داشت (۰.۰۰۰۱=P). میزان IL-۶ تغییر معنی ­داری نداشت (۰.۰۵۷=P).بحث و نتیجه ­گیری: به افراد دیابتی توصیه می­ شود ۸ هفته تمرینات همزمان استقامتی- مقاومتی را جهت افزایش سطح BDNF و کاهش التهاب انجام دهند.

کلمات کلیدی:
تمرین ترکیبی, عامل نوروتروفیک مشتق شده از مغز, پروتئین واکنشی c, اینترلوکین-۶, دیابت

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1666904/