آثار توام تمرین مقاومتی و مکمل یاری کراتین هیدروکلراید بر قدرت عضلانی و ترکیب بدن در زنان جوان تمرین کرده
عنوان مقاله: آثار توام تمرین مقاومتی و مکمل یاری کراتین هیدروکلراید بر قدرت عضلانی و ترکیب بدن در زنان جوان تمرین کرده
شناسه ملی مقاله: JR_JSBS-14-28_007
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JSBS-14-28_007
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
شیوا دادوند - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
حمید اراضی - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
فرهاد دریانوش - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، ایران
خلاصه مقاله:
شیوا دادوند - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
حمید اراضی - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
فرهاد دریانوش - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، ایران
مقدمه و هدف: مکمل کراتین به طور گسترده در بین ورزشکاران استفاده می شود. بکارگیری تمرینات مقاومتی به همراه مصرف مکمل های غذایی از پرکاربردترین روش هایی است که باعث بهبود قدرت، افزایش هیپرتروفی عضلانی و بهبود عملکرد در ورزشکاران می گردد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرین مقاومتی (RT) و مکمل یاری کراتین هیدروکلراید بر قدرت عضلانی و ترکیب بدن در زنان تمرین کرده بود.مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی و کاربردی با طرح پیش آزمون- پس آزمون ۲۴ زن جوان تمرین کرده به صورت تصادفی به یکی از دو گروه تقسیم شدند: گروه اول: RT با مکمل CrHCL (۱۲ نفر، تمرین مقاومتی+ کراتین هیدروکلراید) و گروه دوم: RT با دارونما (۱۲ نفر، تمرین مقاومتی+ دارونما). شرکت کنندگان ۸ هفته RT (۷۰ تا ۸۵ درصد یک تکرار بیشینه (۱RM) انجام دادند. ۴۸ ساعت قبل و بعد از دوره تمرین، قدرت عضلانی، ترکیب بدن، هیپرتروفی عضلانی بالاتنه و پایین تنه اندازه گیری شد. برای تفاوت میان متغیرها از آزمون تحلیل واریانس ترکیبی در سطع معنی داری ۰.۰۵ استفاده شد.یافته ها: افزایش قابل توجهی برای توده بدن، توده بدون چربی، توده عضله اسکلتی، هیپرتروفی عضلانی بالاتنه و پایین تنه قبل و بعد از دوره تمرین در گروه تمرین مقاومتی+ کراتین هیدروکلراید مشاهده شد (۰۵/۰P<). علاوه بر این، درصد چربی بدن و توده چربی در پسآزمون در گروه تمرین مقاومتی+ کراتین هیدروکلراید به طور معنی داری کاهش یافت (۰.۰۵>P). تغییرات قدرت عضلانی پرس سینه و پرس پا در گروه تمرین مقاومتی+ کراتین هیدروکلراید در مقایسه با گروه تمرین مقاومتی + دارونما معنی دار بود (۰.۰۵>P= ۰.۰۱۷,P=۰.۰۰۱, P به ترتیب). با این حال، در سایر متغیرها، علیرغم افزایش و کاهش معنی دار در پس آزمون گروه تمرین مقاومتی + کراتین هیدروکلراید، تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نگردید (۰.۰۵
کلمات کلیدی:
کراتین هیدروکلراید, تمرین مقاومتی, قدرت عضلانی, ترکیب بدن, زنان تمرین کرده
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1666909/