فاطمه زهرا بشارتلو - کارشناس ارشد، گروه علوم ورزشی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران
محمدرضا باتوانی - استادیار، مرکز تربیت بدنی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
محسن غفرانی - دانشیار، گروه علوم ورزشی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران
سمیرا عمادی - دکتری فیزیولوژی ورزش. دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مقدمه و هدف: چاقی وضعیتی است که با اختلال در هموستاز شاخص ­های التهابی شناخته شده است، لذا هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی استقامتی- مقاومتی توام با مکمل ­یاری سیر بر سطوح سرمی hs-CRP، IL-۶ و IL-۱۰ در پسران غیرفعال دارای اضاقه وزن بود.مواد و روش­ ها: این مطالعه بر روی ۴۶ پسر سالم غیرفعال داوطلب (سن: ۱.۸۸±۱۹.۵۱ سال، وزن: ۷.۰۷±۷۷.۰۵ کیلوگرم، قد: ۶.۵۳±۱۶۴.۲۵ سانتی­متر) انجام شد که به طور تصادفی در ۴ گروه تمرین- دارونما، مکمل، و مکمل- تمرین در نهایت دارونما تقسیم شدند. گروه های مصرف کننده مکمل، روزانه ۲۵۰ میلی گرم سیر مصرف کردند. گروه های تمرین نیز هفته ای سه جلسه به مدت ۸ هفته تمرینات ترکیبی را اجرا نمودند. سطوح سرمی hs-CRP، IL-۶ وIL-۱۰  با استفاده از کیت های الایزا اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته و آنکووا تجزیه­ و تحلیل شدند. سطح معنی داری کمتر از ۰.۰۵ در نظر گرفته شد.یافته­ ها: در بررسی سطوح پس آزمون بین گروه ها بین سطوح اینترلوکین ۱۰ تفاوت معنی داری وجود داشت (P=۰.۰۰۲, F=۵.۹۲) اما در غلظت های اینترلوکین-۶ و hs-CRP تفاوت معنی داری یافت نشد (P=۰.۱۵, F=۱.۸۶؛ P=۰.۲۷, F=۱.۲۲). نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد سطوح اینترلوکین ۱۰ در گروه ­های تمرین - دارونما با دارونما (۰.۰۲۳=P) و مکمل با دارونما (۰.۰۰۳=P) بطور معنی داری متفاوت بودند؛ اما بین ۳ گروه تمرین- دارونما، مکمل، و مکمل - تمرین تفاوت معنی ­داری در هیچ از یک متغیرهای مورد بررسی یافت نشد (P=۰.۰۷۸, F=۲.۷۲؛ P=۰.۱۵, F=۱.۸۶؛ P=۰.۲۷, F=۱.۲۲) (به ترتیب برای متغیرهای IL-۱۰، IL-۶ و hs-CRP).بحث­ و نتیجه­ گیری: بهبود شاخص ­های التهابی hs-CRP، IL-۶ وIL-۱۰ با انجام تمرینات ترکیبی به تنهایی یا به­همراه مصرف مکمل سیر احتمالا به ضرورت انجام تمرینات در مداخلات بهبود شاخص ­های التهابی منتخب اشاره می ­کند.

تمرین استقامتی- مقاومتی, مکمل­یاری سیر, hs-CRP, IL-۶, IL-۱۰