ابراهیم کرمیان - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
آلن بتایل - آزمایشگاه و مرکز تحقیقات LSPES دانشگاه لیل (USTL) فرانسه
احمد منشی - دانشکده مهندسی موادف دانشگاه صنعتی اصفهان

روش اسپارک پلاسما سینترینگ (SPS) بیش از یک دهه است که جهت متراکم نمودن مواد آلومیناپلی کریستال مورد توجه واقع شده است. از جمله ویژگیهای این روش دسترسی به ساختار بسیار ریز و سرعت متراکم سازی بالا می باشد. این افزایش در نرخ تراکم ممکن است مرتبط به مقدار اختلاف در خواص انتقال یونی باشد. در حقیقت این ختلافات در خواص انتقال یونی ممکن است متعاقباً بر روی فرآیندهای مرتبط با دیفوزیون مانند رشد دانه ها، خزش و تغییر فرم گرم مواد تأثیر گذار باشد. هدف ای پژوهش بررسی رفتار خزشی و مکانیزم های تغییر فرم آلومینا پلی کریستال متراکم شده به روش SPS، و از طرفی تا حدی مقایسه آن با روش فشردن گرم (HP) در دمای بالا می باشد. بطور کلی به علت ساختار ریز دانه آلومینای پلی کریستال متراکم شده به روش SPS در مقایسه با روش HP سرعت کلیه فرآیندهای مرتبط با دیفوزیون افزایش خواهد یافت.

آلومینا، دیفوزیون، اسپارک پلاسما سینترینگ، خزش