انتقال مفاهیم از هر زبانی به زبان دیگر، از راه ترجمه میسر می شود. قرآن کریم در اعجاز و بیان، اسلوبی بی نظیر دارد، بنابراین در ترجمه ی آیات و انتخاب کلمات معادل باید دقت کافی صورت گیرد تا زیبایی های آن مشخص گردد. ضمیر فصل، یکی از اسلوب های زببایی شناسی در ترجمه شناخته می شود که، در شرایط مختلف، معنای یکسانی به خود می گیرد و به موازات سیاقی که در آن قرار می گیرد، معنای آن نیز تغییر می کند. ضمیر فصل به خاطر وسعت معنایی وتثیت معنوی که به کلام می بخشد، نقش موثری در مفهوم سازی داراست. بنابراین دیدگاه، این جستار بر آن است ترجمه ضمیر فصل را، در ترجمه های صفارزاده و مشکینی، با نگاه معنا شناسی و معادل یابی با روش کمی کیفی مورد بازخوانی قرار دهد تا بتواند جایگاه ضمیر فصل در ترجمه آن دو را، مورد بررسی قرار دهد. در این پژوهش مشخص می شود که دو مترجم یک شیوه ثابت در ترجمه های خود، دنبال نکرده اند گاه به ترجمه قاموسی ضمیر فصل، روی آورده اند، وگاه معادلی برای آن ذکر کرده اند که مفهوم ضمیر را نمی رساند و گاه ترجمه آن را مورد غفلت قرار داده اند.

Quran translation, Translation balance, Fasl pronoun (Independent pronoun), Meshkini, Saffarzadeh, قرآن, ترجمه, ضمیر فصل, مشکینی, صفارزاده