زهرا رضائی صدرآبادی - دکتری مدیریت صنعتی، دانشگاه یزد
سیده مهسا ساجدی - کارشناسی ارشد، مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر نظامهای کاری با عملکرد بالابر افزایش عملکرد سازمانی با توجه به انعطاف پذیری منابع انسانی و سازمانی است . با استفاده از متغیر نظام کاری با عملکرد بالا به عنوان متغیر مستقل ، و عملکرد سازمان به عنوان متغیر وابسته و انعطاف پذیری منابع انسانی و انعطاف سازمانی به عنوان متغیر میانجی مدل تحقیق شکل گرفته است . روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی _همبستگی و کاربردی است و روش گردآوری اطلاعات میدانی است که با بکارگیری ابزار پرسشنامه و روش پیمایشی دادههای مورد نیاز جمع آوری شده است . جامعه آماری این پژوهش ، مدیران شرکت های صنایع کوچک و متوسط شهرک صنعتی یزد می باشد و از روش نمونه گیری به روش تصادفی ساده استفاده گردیده و تعداد ۸۲ نمونه قابل قبول جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار PLS برازش مدل انجام شده و نتایج پژوهش رابطه ای قوی بین نظامهای کاری با عملکرد بالا و انعطاف پذیری منابع انسانی ، رابطه متوسط بین انعطاف پذیری منابع انسانی ، انعطاف سازمانی و نظام کاری با عملکرد بالا با متغیر عملکرد سازمان و هم چنین عدم تاثیر نقش میانجی انعطاف پذیری منابع انسانی و انعطاف سازمانی بر رابطه نظام کاری بر عملکرد بالا و عملکرد سازمان را نشان می دهد.

نظام کاری با عملکرد بالا، انعطاف پذیری منابع انسانی ، انعطاف سازمانی ، عملکرد سازمان