علی اکبر قره باغ - مربی گروه رشته مدیریت دولتی ، گرایش مدیریت مالی دولتی ، دانشگاه آزاد ارومیه ،
ناصر جباری - مدرس گروه حسابداری ، دانشگاه فنی شهید قاضی طباطبایی ارومیه

امروزه درجامعه جهانی فساد مالی صاحبان مقام و قدرت به یکی از چالش های اساسی تبدیل شده است ، فساد یکی از عوامل مهمی است که می تواند شرایط رشد و توسعه اقتصادی کشورها را با مشکل مواجه کرده و ساختار اقتصادی جامعه را بر هم زند. فساد در هر بخش می تواند یک عامل منفی به شمار آید که شرایط بهینه را از بین می برد و نیروی انسانی را با سرخوردگی و ضعف روبرو می نماید. در هر جامعه ای که فساد رسوخ کرده باشد، بارقه های امید به توسعه و پیشرفت از بین خواهد رفت . پژوهش حاضر از نوع مروری و کتابخانه ای می باشد و با هدف بررسی رشد اقتصادی و اثر سرمایه ساختاری بر کاهش فساد به تحقیق پرداخته است . جهت تحقق این موضوع ابتدا به تعریف برخی مفاهیم پرداخته شد و سپس پژوهش های دیگران مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد که هرچه جامعه رشد اقتصادی بیشتری داشته باشد فساد مالی کاهش می یابد به این دلیل که می توان با امتیازاتی که به کارکنان دولت داده می شود وسوسه ارتکاب فساد را کاهش داد. اما عکس این رابطه هم ثابت شده است که فساد مالی مانع رشد اقتصادی می شود. همچنین در بخش دوم این پژوهش نتایج نشان داد که فقدان سرمایه ساختاری مناسب ، قضاوتهای شخصی مدیران که از آن به امضاهای طلایی یاد می شود، انگیزه ارتکاب فساد در سیستم اداری را به شدت افزایش می دهد. سرمایه ساختاری از طریق کاهش انگیزه های فردی ارتکاب فساد موجب کاهش فساد اداری در اداره های دولتی می شود.

ادارات دولتی ، سرمایه ساختاری ، رشد اقتصادی ، فساد مالی .