حسن صیادی - استاد، دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف، تهران
حمیدرضا حمرانی سالمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف ، تهران

با توجه به افزایش اهمیت میزان انتشار آلاینده ها در صنعت حمل ونقل دریایی و مقررات سخت گیرانه تر سازمان بین المللی دریانوردی و هزینه بالای سوخت کشتی ها، مالکان کشتی به دنبال روشهای کاهش مصرف سوخت می باشند. بدین منظور فعالیت های مختلفی در رابطه با کاهش مصرف سوخت کشتی ها انجام شد. از این میان استفاده از دستگاه های ذخیره انرژی ، می تواند راهگشا باشد. اخرای تیغه بدنه به عنوان یک فویل ثابت زیر آب که در ناحیه پاشنه کشتی نصب شده است ، به عنوان یک دستگاه ذخیره انرژی به بازار معرفی شده است ، که بیان می کند توانایی ذخیره انرژی با کاهش مقاومت را دارد. علاوه بر این در چند سال گذشته مطالعات زیادی درزمینه استفاده از سیستم های تقلید زیستی برای استفاده در یک تکنولوژی انجامشده است . مانند استفاده از برآمدگی در لبه حمله (توبرکل ) در هیدروفویل ها یا تیغه های بدنه . ازاین رو هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تیغه بدنه با و بدون توبرکل بر ضریب مقاومت کل و ضرایب پروانه در حالت خودرانش و همچنین اثر آن بر توان مصرفی شناور است .

کاهش مصرف سوخت ، تیغه بدنه ، توبرکل ، خودرانش