سعید رهنما - دانشیار، دانشگاه بیرجند، بیرجند
محی الدین یوسفی - دکتری، مجتمع دا نشگاهی مواد و فناوریهای ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران
راضیه مطلبی پور - کارشناسی ارشد، دانشگاه بیرجند، بیرجند

تلاش برای به دست آوردن اتصالات با مقاومت برشی بالا منجر به استفاده از چسب های با مدول الاستیسیته بالا شده است . در این تحقیق ، استحکام اتصالات چسبی لوله ای کامپوزیتی تک لبه در دو حالت مختلف تک چسبی و دو چسبی ترکیبی در ناحیه اتصال به صورت تجربی و عددی بررسی شده است . استفاده از دو نوع چسب با خواص مکانیکی متفاوت به تغییر رفتار ناحیه اتصال منجر شده است . ترتیب استفاده از چسب ها بر مقدار بیشینه نیروی قابل تحمل و جابجایی بیشینه اتصال تا نقطه گسیختگی در اتصال، تاثیر بالایی داشته است . بر اساس نتایج استخراج شده به روش تجربی ، مشاهده شده است که در یک وضعیت اتصال دو چسبی ۶۴ درصد افزایش استحکام اتصال و در وضعیت معکوس آن ۳۳ درصد افزایش استحکام اتصال نسبت به اتصال مشابه تک چسبی نتیجه شده است . همچنین نتایج روش عددی و شبیه سازی المان محدود به روش ناحیه چسبناک، چگونگی توضیح تنش و آغاز گسیختگی در نایحه اتصال را برای کلیه حالات چیدمان چسب ها، گزارش شده است . نتایج شبیه سازی اجزا محدود نشان می دهد که چیدمان چسب ها به علت خواص مکانیکی متفاوت بین آنها، در مرزهای انتهایی اتصالات رفتار تنش و کرنشی مختلف دارند.

اتصال دوچسبی ، کامپوزیت -کامپوزیت ، المان چسبناک، آزمون کشش .