محمد پورحاجی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
صابر مخدومی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
محمدرضا نخعی - استادیار، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

پلی پروپیلن نوعی پلی اولفین از انواع مختلف پلیمرها است ، این ماده امروزه به دلیل مزایایی نظیر قیمت پایین ، چگالی کمتر در مقایسه با اغلب پلاستیک های ترموپلاست و مقاومت در برابر خوردگی در صنایع گوناگون نظیر خودروسازی و پزشکی کاربرد فراوانی پیدا کرده است . با توجه به کاربرد روزافزون پلی پروپیلن ، تقویت خواص مکانیکی این پلیمر همواره با افزودن نانو مواد مورد توجه محققان بوده است . در این تحقیق خواص مکانیکی پلی پروپیلن با افزودن نانوذرات سیلیسیم کاربید (از صفر تا محدوده ۴ درصد وزنی ) که با فرایند اصطکاکی اغتشاشی با یکدیگر ترکیب شدهاند، با انجام آزمون کشش و ضربه مورد بررسی قرار گرفت . نتایج بهبود قابل توجهی در استحکام کششی و مدول یانگ به ترتیب به میزان ۱۰ و ۱۷۱ مگاپاسکال در ۴ درصد وزنی سیلیسیم کاربید نسبت به پلی پروپیلن خالص را نشان داد، اما استحکام به ضربه و درصد ازدیاد طول به ترتیب به میزان ۹ ژول بر متر و ۱۳ درصد نسبت به پلی پروپیلن خالص در ۴ درصد وزنی سیلیسیم کاربید کاهش یافت .

خواص مکانیکی ، فرایند اصطکاکی اغتشاشی ، نانوکامپوزیت ، پلی پروپیلن ، کاربید سیلیسیم