محمدرضا ضمیری - PhD Student of Islamic Urbanism, Department of Urbanism, Faculty of Architecture and Urbanism, Art University of Isfahan
مهین نسترن - Associate professor, Department of Urbanism, Faculty of Architecture and Urbanism, Art University of Isfahan
محمود قلعه نویی - Associate professor, Department of Urbanism, Faculty of Architecture and Urbanism, Art University of Isfahan

با توجه به جایگاه پراهمیت مسکن در شهرهای امروزی، بررسی وضعیت و ارزیابی کیفیت مسکن شهری بخش بزرگی از پژوهش ­های جاری در حوزه شهرسازی ایران را تشکیل داده است. مهم­ترین ابزاری که به این منظور در دسترس پژوهشگران است، شاخص­های کمی و کیفی مسکن می­باشد. استفاده از روش ­ها و مدل ­های گوناگون کمی در تحلیل وضعیت این شاخص­ ها در سال­ های اخیر بارها در پژوهش ­های شهری دیده شده است. این نوشتار به دنبال آنست که با استفاده از روش پژوهشی تحلیلی، نسبت به بررسی پژوهش­هایی که در زمینه شاخص­های مسکن شهری در ایران در دهه حاضر در نشریه­ های معتبر داخلی پذیرفته شده ­اند اقدام نماید. به همین جهت ضمن معرفی روش پیشنهادی پریزما، با بهره گرفتن از این روش، ۳۹ مقاله برگزیده مورد بررسی دقیق قرار گرفته ­اند. نتیجه نشان می ­دهد که بهره گرفتن از روش­های آمار توصیفی و مدل­های کمی در بررسی شاخص­های مسکن در شهرهای مختلف، نتایجی همسان در زمینه ارزیابی کیفیت مسکن شهری به دست داده که می­توان با اتخاذ رویکردهای کیفی و ترکیبی و نیز استفاده از منابع روزآمد و مدل­ های جدید، نوآوری بیشتری در زمینه پژوهش­های مشابه پدید آورد و پیشنهادات کارآمدی برای بهره برداری برنامه ­ریزی­های آینده مسکن شهری در ایران ارائه داد. همچنین بهره گرفتن از روش پریزما برای ارتقای کیفیت مقاله­ های مروری و بررسی همه جانبه پژوهش ­های مشابه پیشنهاد می­ شود.

housing indicator, qualitative indicator, qualitative indicator, urban housing, PRISMA., شاخص های مسکن, شاخص کمی, شاخص کیفی, مسکن شهری, پریزما