ایوب گراوند - استادیارگروه مدیریت،دانشکده مدیریت، دانشگاه پیام نور،تهران،ایران
امین ندری - کارشناس ارشد مدیریت،دانشگاه پیام نور

امروزه گردشگری،یکی از بزرگترین بخش های اقتصادی در بسیاری از کشورها به شمار میرود. گردشگری برای ایران که وابستگی شدیدی به درآمدهای نفتی دارد، میتواند به عنوان راهی برای رهایی از وابستگی به درآمدهای نفتی و خروج از اقتصاد تک محصولی باشد.تحقیق حاضر از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی است.هدف تحقیقات کاربردی توسعه دانش کاربردی در یک زمینه خاص است و از دیدگاه ماهیت و روش از جمله تحقیقات توصیفی و از نوع همبستگی محسوب می شود. همچنین از لحاظ جمع آوری اطلاعات، تحقیقی پس رویدادی است که به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی، استنباطی، روش رگرسیون Panel Var استفاده شده است.دوره زمانی پژوهش شامل یک دوره ۸ ساله از فروردین ۱۳۹۰ تا اسفندماه ۱۳۹۸ می باشد که متغیرهای پژوهش بر اساس رشد گردشگری براساس لگاریتم تعداد گردشگران خارجی، رشد اقتصادی بر اساس تغییرات در رشد ناخالص داخلی و توسعه انسانی بر اساس شاخص (HDI) که معیار کلی از وضعیت توسعه انسانی است که دستاورد کشورها را در سه بخش اساسی توسعه شامل بهداشت و درمان مانند امید به زندگی، دعوت به تولد، آموزش مانند مدت زمان انتظار برای تحصیل و متوسط سال های تحصیل و همچنین سطح استاندارد زندگی مانند درآمد ناخالص سرانه را نشان می دهد، بررسی می نماید. از این رو در این پژوهش، رابطه بین صنعت گردشگری، رشد اقتصادی بااستفاده از رویکرد تصحیح خطای برداری و با بهره گیری از داده های سری زمانی در طی دوره بررسی شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین رشد اقتصادی و گردشگری رابطه مثبت و معنادار و بین رشد اقتصادی نیز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

گردشگری،رشد اقتصادی،توریسم،توسعه منابع انسانی.