جمیله بهرامی - کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش مدیریت آموزشی موسسه آموزش عالی دانا
هادری رستادی پورک - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان پردیش شهید مطهری شیراز
راضیه سادات راستین - کارشناسی علوم تربیتی گرایش مدیریت و برنامه ریزی دانشگاه پیام نو مرکز یاسوج

آموزش از اجزای جدانشدنی زندگی بشر است. در حال حاضر، کتاب ها و رسانه های آموزشی تک بعدی موجود در آن ها همچون تصاویر، نمودارها، تابلوها و موارد مشابه در این حوزه نقشی محوری دارند. بازی وارسازی به عنوان پدیده ای نوین و بالقوه فرصت جدیدی را به محدوده فن آوری های آموزشی اضافه می کند که در آن مفاهیم آموزشی به وسیله یک سناریوی بازی وار به کاربر آموزش داده می شوند. امروزه تلفیق فن آوری های نوین با شیوه های آموزش و یادگیری موجود در راستای بهبود فرآیند یادگیری از اهم موضوعاتی است که مستلزم مطالعه همه جانبه است. در این میان، تعارض مساله ای است که در زندگی فردی و گروهی هر جامعه ای رخ می دهد و مدیریت صحیح آن مستلزم آموزش و یادگیری است. پژوهش پیش رو در راستای استفاده از بازی های دیجیتال به مثابه ابزاری برای بازی وارسازی، قصد دارد تاثیر این شیوه را در فرآیند آموزش و یادگیری مدیریت تعارض را مورد بررسی قرار دهد و آن را با روش موجود (سنتی) مقایسه کند. در این روش، بازی ها برای آموزش به فراگیران استفاده می شود و تعامل، بازخورد مناسب و فوری ارائه میدهند تا فراگیران را برای یادگیری هیجان زده نگه دارند. در این مطالعه، با استفاده از روش توصیفی و مروری، مفاهیم بازی وارسازی، دلایل پیدایش آن، ارتباط آن با تکنولوژی و چالش های مرتبط با آن بررسی شده است. همچنین، تفاوت آن با یادگیری مبتنی بر بازی نیز بیان شده است. به طور خلاصه، روش آموزش مبتنی بر بازی وارسازی یک روش نوآورانه در آموزش است که به دانش آموختگان کمک میکند تا به صورت جذاب و هیجان انگیز یاد بگیرند.

بازی وارسازی، آموزش نوین، آموزش، فراگیران، آموزش و پرورش، آموزگار، دوره ابتدایی.