سولماز سلطانزاده حالحالی علیا - دانش اموخته کارشناسی ارشد روان سنجی واحد تهران مرکزی
ریتا لیاقت - دکتری روان سجی و استادیار واحد تهران مرکزی

بیشتر پرستاران با بیماران در حال مرگ مواجه هستند و به دلیل وضعیت کاری شان، این مساله امری عادی و روزمره است؛ لذا نگرش به مراقبت از بیماران در حال مرگ یک عامل بسیار مهم در کار پرستاری است. نگرش منطقی پرستاران به مراقبت از بیمار در حال مرگ می تواند در مراقبت از بیماران روبه مرگ و خانواده آنان موثر باشد. پژوهش حاضر یک پژوهش کاربردی اکتشافی ،با هدف ویژگی های روان سنجی پرسشنامه نگرش به مراقبت از بیمار در حال مرگ لی و همکاران (۲۰۰۹) و ارتباط این عامل با همدلی عاطفی پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در پاییز ۱۴۰۰ شامل می گردد. نمونه مورد مطالعه نیز ۴۴۳پرستار می باشد که به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای تصادفی از ۱۸ بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها نیز مقیاس ارزیابی مراقبت از بیمار در حال مرگ لی و همکاران (۲۰۰۹) با ۳۲ گویه بود. همچنین از پرسشنامه همدلی عاطفی پزشک و پرستار جفرسون (۲۰۰۰) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ بود و با آماره های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که پرسشنامه نگرش به مراقبت از بیمار در حال مرگ از روایی و پایایی و هنجارمندی مناسبی برخوردار است همچنین بین بین خرده مقیاس نگرش به مراقبت از بیمار در حال مرگ، رنج جسمانی، فشار، بالیدگی و حمایت اجتماعی و همدلی عاطفی پرستاران رابطه معنی دار و مثبت برقرار است. از دیگر سو نتایج نشان داد؛ مولفه های نگرش به مراقبت از بیمار در حال مرگ، همدلی عاطفی پرستاران را پیش بینی می کنند.

نگرش به مراقبت از بیمار در حال مرگ، همدلی عاطفی، پرستاران، روانسنجی