آرزو رمضانپور مقدم - کارشناسی ارشد مهندسی شهرسازی، گرایش مدیریت شهری، دانشگاه کمال الملک نوشهر، مازندران
مجید سنایی - عضو هیات علمی دانشگاه کمال الملک نوشهر، دکتری برنامه ریزی شهری و منطقه ای

رشد بدون برنامه گردشگری در مناطق ساحلی شهری و عدم توجه به خواست و نظرات مردم محلی که درنهایت منجر به تمرکزگرایی برنامه ها می شود؛ می تواند آسیب های جدی بر شهرها و روستاها اطراف وارد سازد. توسعه گردشگری سواحل از طریق زیباسازی فضای ساحلی بیش از پیش دارای اهمیت می باشد تا امکان استفاده از قابلیت های فرهنگی موجود فراهم شود. برنامه ریزی راهبردی در این زمینه با رویکرد جدیدی به نظریه تبادلات اجتماعی می نگرد که با نگرش جوامع شهری و با تاکید بر تبادل منافع و هویت محلی و تاریخی تعریف می کند. این مقاله باهدف تدوین استراتژیهای مناسب برای توسعه گردشگری در نواحی ساحلی شهر چابکسر با رویکرد زیباسازی محیط ساحلی انجام شده است که از لحاظ ماهیت کیفی و نوع تحقیق، کاربردی و توسعه ای انجام شده است. وجود جاذبه سواحل زیبا، زمینه جذب گردشگر به شهر چابکسر را فراهم نموده است، اما به دلیل وجود نقاط ضعف زیر ساختی (خدمات و امکانات رفاهی)، عدم سرمایه گذاری و برنامه ریزی در ابعاد توسعه گردشگری و نیز مشارکت ضعیف، اجباری و هزینه ای (غیر داوطلبانه و غیرآگاهانه) محلی در اجرای پروژه های ملی، این شهر امکان استفاده از فرصت ها موجود گردشگری را آن گونه که شایسته است به دست نیاورده است. مطالعات صورت گرفته، نشان می دهد که در راستای نیل به توسعه پایدار گردشگری ساحلی، مقبول ترین راهبرد توسعه صنعت گردشگری در شهر چابکسر، راهبرد بازنگری است.

گردشگری، برنامه ریزی راهبردی، زیباسازی فضای ساحلی، چابکسر.