عصمت پور بروجردی - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه قم

شرم در نگاه جرم شناسان انواع مختلفی دارد از جمله، شرم بدنام کنند و شرم یکپارچه ساز و تلفیق کننده میباشد. شرمساری به معنی تمامی فرایندهای اجتماعی است که بیانگر توبیخ و عدم تایید اجتماعی به منظور ایجاد پشیمانی یا شرمساری و سرزنش در یک شخص برای احساس شرم از دیگران است. مفاهیم کلیدی نظریه شرمساری در قالب سه خوشه قابل ذکر است: به همپیوستگی، اجتماع گرایی و شرمساری.هخوشه به هم پیوستگی با توضیحات اصلی برگرفته از نظریه کنترل درآمیخته است؛ دنباله اجتماع گرایی به نظریه فرصت وصل میشود؛ و شرمساری (شرمساری بازپذیرنده یا انگزننده) اشارهای است به رویکردی در تبیین انحراف ثانویه در برچسبزنی و خردهفرهنگها. توفیق شرمساری بازپذیرکننده موقوف و موکول به دو عامل کلیدی است: به همپیوستگی فرد مورد نظر و سطح اجتماعگرایی جامعه که وی بدان تعلق دارد. در نتیجه معاشرتهای افراد، نه تنها در میزان ارتکاب جرم، بلکه در سطح شرمساری مورد انتظار شخص قبل از ارتکاب جرم نیز نقش مهمی ایفا مینماید.

شرم، شرمساری، جرم شناسان