بیتا شیخ زاده - دانش آموخته محیط زیست دانشگاه شهید چمران اهواز
فرانک افشین پور - دانش آموخته محیط زیست دانشگاه شهید چمران اهواز
سیدمهدی امینی نسب - استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

به منظور طرح مدیریت و حفاظت مطلوب مناطق حفاظت شده، روش های رتبه بندی زیستگاه ها بسیار حائز اهمیت می باشند. برای محاسبه شاخص ارزش زیستگاه HV ، پس از تفکیک زیستگاه های منطقه ، تعیین گونه ها در هر زیستگاه و طبقات تهدید و ترجیح زیستگاهی آنها، وزن دهی طبقات تهدید صورت گرفته و ضریب ترجیحی زیستگاهی مشخص می شود و در نهایت ارزش هر زیستگاه، برای هر کدام از گروه های تاکسونومیک محاسبه می شود. این روش در منطقه حفاظت شده خاییز در استان کهگیلویه و بویراحمد در مورد گروه تاکسونومیک پرندگان اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین گونه های پرندگان به ترتیب ۴۳ و ۴۱ گونه در زیستگاه های دشتی و آبی حضور داشته اند. بیشتر آنها (۶۰ گونه ) در طبقه تهدید ۱ یعنی جزو گونه های فراوان منطقه بوده اند. بیشترین ارزش زیستگاهی به ترتیب ۷۴/۷۵ برای زیستگاه های آبی ، ۵/۵۹ برای زیستگاه دشتی ، ۳۸/۴۱ برای زیستگاه کوهستانی و ۷۲/۳۳ زیستگاه جنگلی بوده است . بنابراین برای مدیریت منطقه لازم است که ارزش کلی زیستگاه ها و همچنین اهمیت آنها برای گروه های تاکسونومیک مختلف مورد توجه قرار گیرد.

رتبه بندی، زیستگاه، منطقه حفاظت شده، خاییز، پرندگان