محمد حسینی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)خراسان رضوی، مشهد
حسین امانیان بیدختی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)خراسان رضوی، مشهد

اوضاع اقلیمی از عوامل مهم و موثر در آسایش زیستی در محیطهای انسانی است توجه به اقلیم در مراحل مختلف طراحی ساختمان به خصوص ساختمانهایی که به نحوی مورد استفاده مستقیم انسان قرار می گیرند، ضروری میباشد. در این پژوهش که از نوع توسعه ای و کاربردی میباشد با استفاده از روش کمی و کیفی به بررسی و تحلیل اثرات اقلیمی بر مسکن شهری پرداخته شده است. حرکت به سمت ابداعات یومی و استفاده از مصالح بومی در راستای کمک به مصرف بهینه و متعادل منابع و مهمتر از همه در نظر گرفتن شرایط محیطی و توجه به اثرات اقلیمی در طراحی مسکن از موارد مهمی هستند که روز به روز توجه بیشتر به آنها احساس می- شود. پراکنش نقاط شهری در کشور با استفاده از روش میانگین نزدیکترین همسایه محاسبه شده و نوع الگوی پراکنش آنها به صورت خوشه ای میباشد که نشان دهنده تاثیر پذیری استقرار سکونتگاه های شهری از شرایط اقلیمی معتدل و مرطوب سرد گرم و خشک گرم و مرطوب نیمه بیابانی و معتدل موجود در کشور است. برای هر کدام از اقلیم های یاد شده معماری و طراحی ویژه ای لازم است که در ساخت و ساز مسکن مورد استفاده قرار گیرد. در پژوهش حاضر مهمترین راهکارهای سنتی و بومی بهینه سازی مصرف انرژی در مسکن با توجه به شرایط اقلیمی مختلف ارائه شده است. با در نظر گرفتن معیارهای طراحی مسکن در راستای سازگاری و همسازی بیشتر با اقلیم میتوان به مصرف درست و بهینه انرژی صرفه جویی در منابع و آلودگی کمتر محیط زیست دست یافت؛ همچنین در راستای حرکت در جهت توسعه سکونتگاههای انسانی گام برداشت.

اقلیم، انرژی، مسکن، شهر